Finally!

'Ryan waar breng je me heen?!' vraag ik terwijl ik onder zijn beanie probeer door te kijken die hij net bij me had opgedaan.'Die zie je vanzelf wel' zegt hij.Na een tijdje onhandig lopen komen we aan bij de mooiste plek van heel Londen.Ryan haalt zijn beanie voor mij ogen weg.Er is een heel groot meer beschut tussen alle bomen, zelfs een stromend beekje en een prachtig zit plekje.
'WOOW!Het is hier prachtig' zeg ik blij.'Ik dacht wel dat je het leuk zou vinden' Ryan pakt mijn hand en trekt me mee naar het beekje.Hij gaat op een vlakke steen zitten en ik ga naast hem zitten.
'Er is iets dat ik je al een tijdje wil zeggen' begint Ryan na een lange stilte.Ik kijk hem bedenkelijk aan.
'Over 1 week moet ik terug naar Amerika' hij slikt even.'Ik wilde je vragen of je mee wil gaan naar Amerika.Ik wil dat je meegaat Want..ik vind je zeg maar...' hij stopt en word helemaal rood.Ik kijk hem aan en zeg 'Je vind me....?'
Zijn hand komt steeds dichter bij de mijne. 'Ik vind je echt heel erg leuk' op dat moment pakt hij mijn hand en komt steeds dichter bij.
Ik voel dat ik zelf ook al wat roder begin te worden.'Het is raar want ik ken je nog maar net,maar het voelt alsof ik je al langer ken'
-O MY GOD!Zegt DE Ryan Sheckler nou net dat hij me leuk vind!-
'Uhhm.....Ik...uhh' ik begin te stotteren.Ryan glimlacht lief.
'Ik vind je ook leuk' zeg ik.Mijn bloed stroomt weer naar mijn wangen.
Ryan zit nu nog maar op 5 centimeter afstand.Zijn neus raakt de mijne.Met zijn mooie ogen kijkt hij in die van mij.
Hij drukt zijn zachte lippen op de mijne.

Ik open de deur van mijn huis en sluip naar binnen.
-Ik ben echt lang weg geweest.Het is nu half 7.Ik had voor 6 thuis moeten zijn voor het eten-
Ik doe mijn schoenen uit,ga de hal door en loop naar de keuken.
-Niemand.Gelukkig!- Ik pak een blikje red bull uit de koelkast en loop naar mijn kamer.
'Jongedame?Zouden wij niet om 6 uur thuis zijn?'zegt mijn vader als ik langs zijn kantoortje loop.'6 uur?Zei je 6 uur?Ik dacht dat je zei half 7'lieg ik.'Wat is dat op je hoofd?' Mijn vader wijst naar de beanie die ik nog op mijn hoofd heb.'Ohh dit is..dit is..'stoter ik.
'Kom even hier zitten.Ik wil met je praten en doe de deur even dicht' hij wijst naar de stoel voor zijn bureau.Ik ga er op zitten en begin een beetje onzeker te worden.
'Lieverd, we hebben een telefoontjes van je dansstudio en school gehad. Je bent blijkbaar niet naar de danslessen geweest en naar de audities van de school talentenjacht.Ik maak me erg zorgen' zegt hij bezorgd.
Even aarzel ik 'Ik heb het gewoon gehad!Ik wil skaten!Dat is het enige dat ik wil!' ik schrik ervan dat ik zo boos word op mijn vader.
Ik zie een glimlach rond zijn mond verschijnen.'Jongedame!'
Het is even stil.'Ik heb altijd gehoopt dat je zou gaan skaten!Volledig dan!Nu kan ik je sponsoren en ik ken nog wel wat sponsors voor je!Ik bel Gretchen gelijk!'roep hij blij.
-Ik ben echt blij!Nu ben ik niet alleen van deze stad af maar kan ik ook eens bij Ryan blijven!-