Chapter 35: Wakker

'AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH'
Treyson schoot omhoog uit een bed.Hij was is een vrij lege kamer.Er was alleen een bed,kast en een stoel.Treyson had alleen zijn onderbroek(boxer)aan.De rest van zijn kleding hing over de stoel.Maar dat kon Treyson niet schelen.Hij was zo bang.Hij stond op het bed en hij gilde zonder te stoppen.
'AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH' Ging het gillen door.Rea kwam de kamer binnen rennen.
'Rustig Treyson!' Riep ze.Maar dat zorge juist voor het tegenovergestelde. Treyson dacht dat het nog steeds de geest Rea was.Hij begon nog harder te gillen.
'AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH'
'Ik ben het Treyson.Kijk dan.' Zei Rea om Treyson rustig te krijgen.Treyson keek naar Rea maar zonder dat hij het door had schreeuwde hij door.
'Het was een droom.Niets van wat je gezien hebt is echt.' Zei Rea.Treyson zakte door knieën op het bed,Hij stopte met schreeuwen en sloeg zijn handvoor zijn mond.Zijn hooft werd rood.Treyson schaamde zich rot.Rea lachte vriendelijk. 'Gaat het?' Vroeg ze.Treyson's hart en ademhaling ging tekeer.Rea legte haar hand op Treyson's hart.
'Wow,die gaat veel te hard.' Zei ze.Treyson keek naar de hand en kokhalste even.Rea pakte zijn hooft zodat Treyson Rea wel moest aankijken. 'Alles is oke.Het was een droom.Wat je gezien hebt is nooit gebeurd.' Zei Rea.Treyson knikte.Yassup en een man en een vrouw kwamen de kamer binnen.Beide rond de 35 jaar.
'Man wat kan jij gillen zeg.' Zei Yassup grijnsend.
'Ik had het zelf niet eens in de gaten.' Zei Treyson glimlachend naar Yassup.De man hoeste even om de aandacht te krijgen.
'Jongen kom mee naar de woonkamer.Dan zullen we het uit leggen.' Zei de man.Treyson knikte. 'Ik kom zo.'
Yassup,de man en vrouw liepen de kamer weer uit.Rea bloosde.
'Je bent best wel gespierd.' Zei ze bloosend.Treyson glimlachde.
'Bedankt.Ik heb er mijn best voor gedaan.' Zei Treyson lachend.Hij stond op en liep naar de kamerdeur. 'Wacht even.Treyson.' Zei Rea opeens.
'Wat is er?' Vroeg Treyson.
'Er lopen twee meisjes van 5 en één van 10 rond.Misschien is het beter als je even je broek aantrekt.' Legde ze uit.
'O ' Zei Treyson en pakte zijn broek van de stoel en trok hem aan.
Rea bloosde. 'Ik bedoel...uh...ik heb er geen probleem mee...maar uh...die meisjes van 5 en ....' Stotterde Rea bloosend.Treyson gooide zijn arm om Rea heen. 'Kom,ik wil die uitleg wel eens horen van wat ik gezien heb.' Zei hij glimlachend.Rea zuchtte van op luchting en moest ook glimlachen.

De echtte uitleg komt dus in het volgende hooftstukje.REACTIE'SxD