Deel 3

Ik ben verliefd op jou en elke dag doet het me wel op de een of andere manier pijn, maar jouw glimlach en helderblauwe ogen kleuren tegelijkertijd ook elke dag. Ik voel dat ik je een uitleg verschuldigd ben. Ik kan niet zomaar zeggen dat ik je wil of dat ik van je hou, zonder te vertellen welke gevoelens ik al doorlopen heb, zonder dat jij je er bewust van was.
Ik zou kunnen vertellen dat ik me altijd al op de een of andere manier aangetrokken tot jou voelde, maar dat zou je vast verkeerd begrijpen. Het is eerder dat ik altijd al vond dat er iets anders aan je was. Iets dat je onderscheidde van andere jongens, maar of je dat echt als een compliment zal zien, weet ik niet. Het is niet zo dat ik van de ene op de andere dag verliefd geworden ben. Zo zit ik niet in elkaar. Ik had mezelf nochtans zowat een jaar geleden beloofd om niet meer verliefd te worden. Het bracht me alleen maar pijn. En net op het moment dat ik het niet zag aankomen, kwam het dan toch en brak ik mijn belofte. Je weet dat ik oog heb voor details en me vele dingen goed herinner, zoals de dingen die je tegen me zegt of de handelingen die je uitvoert. Wat je zegt of doet, blijft veel langer nazinderen in mijn hoofd dan dat je ook maar zou verwachten.