~ 42

Cristiano had gevraagd of ik nog een keer bij zijn wedstrijd kwam kijken voordat ik zou bevallen. Over twee weken ben ik uitgerekend dus vandaag is het zover. Na een lange tijd ga ik weer eens naar een voetbalwedstrijd. Angelina kwam mij ophalen, samen met Fernando zou ze meegaan. De bel gaat, snel grits ik mijn tasje van de tafel en open de deur. ‘Hola!’ roept Angelina vrolijk. ‘Heeey.’ Samen lopen we naar de auto, waar Fernando op ons zit te wachten. ‘Hohoooi.’ Zegt hij ook vrolijk. De sfeer zit er al lekker in. ‘Goh, wat is je buik gegroeid zeg!’ zegt Angelina nadat ze mijn buik goed geobserveerd had. ‘Ik ben ook over twee weken uitgerekend gekkie. Het is dus niet zo raar dat ik waggel en dik ben.’ Zeg ik lachend en steek mijn tong uit. ‘Nee dat is waar.’

Met zijn drieën lopen we over het parkeerterrein naar het stadion. Ook hier zit de sfeer er al lekker in. Alle supporters zijn al aan het zingen en feesten, alsof ze al gewonnen hebben! We gaan naar onze plaatsen en wachten totdat het fluitsignaal klinkt.

‘GOOOO CHRIS.’ Schreeuw ik. Ja, alle drie zijn we even fanatiek. Heel de wedstrijd zijn we al aan het schreeuwen, zingen en juichen. Want ja? We willen Real natuurlijk niet zien verliezen. ‘AHH KOM OP NOU!’ Hoor ik ook Angelina naast mij schreeuwen. Wedstrijden waren altijd geweldig om met haar te kijken. Zoveel passie en zo fanatiek. Plots voel ik iets nats tussen mijn benen. Huh? Ben ik al zo oud dat ik in mijn broek plas zonder dat ik het weet? Word ik nu al incontinent? Nee, natuurlijk niet. Het zijn mijn vliezen. ‘ANGELINA, MIJN VLIEZEN.’ Probeer ik te schreeuwen. Ze verstaat mij niet door al de zingende fans. Ik schor aan haar mauw. ‘ANGELINAAA.’ Ze draait zich om en kijkt mij aan. ‘MIJN VLIEZEN.’ Ik gebaar wat ik bedoel. ‘NANDO, WE MOETEN GAAN. NU!’ hoor ik Angelina schreeuwen tegen Fernando. Met zijn drieën lopen we voorzichtig weg. Het stadion is hartstikke rustig, logisch het is pas zo’n 26 minuten bezig. ‘Hoe voel je je? Gaat het nog?’ Angelina stelt zoveel vragen. ‘Het gaat super. Alleen mijn vliezen zijn gebroken dus relax. Nog geen weeën niks.’ Probeer ik haar enigszins gerust te stellen. We komen bij de auto aan en daar gaan we dan, op weg naar het ziekenhuis. Op weg naar het begin van een nieuw leven. Het nieuwe leven van ons kleine mannetje of vrouwtje.