Vriendschap? OV Ryan

Ov Ryan
Ryan liep de gang op maar, maar zag totaal niemand meer lopen of staan. Hij kijk eens rond en zag dan nog net iemand een lokaal binnen lopen. Snel loopt hij er achter aan. Maar hij kom niet bij een lokaal. Ryan komt bij de kantine uit. Ik maak de deur open en kom in een gezellige, maar erg druk ruimte. Iedereen is gezellig met elkaar aan het kletsen, maar als ik binnen stap, is iedereen in een keer stil. Ze draaien zich allemaal om en staren me allemaal aan. ‘’Okey?’’ zeg ik een beetje verbaasd. Ik kijk eens rond, op zoek naar de mensen uit mijn klas. Ik zie ze achteraan in de hoek zitten. Rustig loop ik er heen, en iedereen om me heen is aan het fluisteren. Ofja sommigen praten zo als ‘’OMG! Wat een lekkerding!’’ ik vind het eigenlijk best grappig. In een rustig tempo loop ik door naar achteren. Daar aangekomen zie ik dat Kayleigh er ook zit. Ze is druk aan het praten met haar vriendinnen. ‘’Can i sit here?’’ vraag ik aan een jongen die bij de groep zit. Hij knikte vriendelijk van ja het mag en rustig liet ik me op de stoel ploffen. Meteen werd ik aangevallen met vragen. Was best gezellig allemaal, maar toch bleef zij mijn aandacht trekken. Ik kijk zo onopvallend mogelijk, de hele tijd naar haar. Af en toe kijkt ze met een geïrriteerde blik aan. ‘’Wat is ze toch mooi’’ denk ik bij mezelf. Ik word uit mijn gedachten wakker geschud doordat Ben me een por geeft en zegt ‘’ hey dude are you coming ore What?’’ lachend kijk ik hem aan en sta ik op. Ik heb eigenlijk geen idee naar welk lokaal ik moet, dus loop ik de rest maar achterna. Ik heb geen idee welk vak we nu hebben, maar het enigste wat ik weet is dat ik langs haar mag zitten!.Ik wist dat het niet gemakkelijk zou worden, niet gemakkelijk om haar aandacht te trekken. Of misschien toch wel, maar dan alleen omdat ik haar irriteer. Ik lachte in mezelf, eigenlijk best grappig. Dat ik aandacht krijg omdat ik iemand irriteer terwijl ik niks doe. Maarja, we zien wel wat er gebeurt. Hij liep de klas in en ging op de plaats zitten waar hij bij geschiedenis ook zat. Met geluk kwam Kayleigh daar ook zitten. Toen Ryan haar zag, zette hij zijn grootste en Duurste glimlach op. Wat een geïrriteerd gezicht van Kayleigh opleverde.
Nog steeds begrijp ik het niet … waarom heeft ze zo’n grote hekel aan mij? En dat al op de eerste school dag, ze kent me geen eens. Maar toch mag ze me totaal niet. Misschien moet ik een met haar praten? Haar vragen wat er is. Misschien kan ik dat zo meteen doen, als we bezig zijn met de les. Maar nu maar een verder met opletten,want vergeleken met die andere …. Loop ik enorm veel achter en ik heb nog steeds mijn boeken niet voor me gepakt, Haha wat slecht van mij. Dan maar even aan Lars vragen. ‘’Hey Lars, welk vak hebben we nu eigenlijk? ‘”Wiskunde van mevrouw de Wit’’.. ‘’Okay thanks!”. Wiskunde dus, dat wordt wat, aangezien ik nooit goed geweest ben in wiskunde. Hé maar ik weet nu wel een manier hoe ik met Kaleigh kan praten! Doordat ik zo veel achter loop, kan zij me helpen met mijn werk! Haha, waarom heb ik dit niet eerder bedacht? Uhm …. Kayleigh? ‘’Ja What?’’ vroeg ze met een geïrriteerde maar ook boze ondertoon in haar stem. ‘’Kun je mij misschien helpen? Vroeg ik heel voorzichtig. ‘’… ja is goed’’ zei ze al wat vriendelijker. Even keek ik haar verbaast aan … leek het nu zo .. of zag ik echt een kleine glimlach op haar gezicht verschijnen toen ik haar vroeg of ze me wou helpen? Ik zal het me wel verbaasd hebben. Maar ja nu is het eerste redelijk vriendelijke contact gelegd. Ik had niet in de gaten dat ik haar nog steeds verbaasd aanstaarde. Maar blijkbaar was het een grappig gezicht want ze schoot in de lach. Wat had ze toch een prachtige lach! De rest van de les was erg gezellig. Ze legde me alles goed uit en we moesten steeds lachen.