23.

Roselyn Valentina Patterson

‘Mag ik een ijsje met chocola, aardbei en smurfen alstublieft.’ Ik keek de ijsman vol trots aan om mijn prachtige ijscombinatie. De man knikte en ging aan het werk en ik wachtte. Justin keek me een beetje vaag aan. ‘Is er wat?’ Justin knikte. ‘Ja, die combinatie. Smurfen? Met chocola en aardbei? Dat is toch niet lekker?’ Ik sloeg m’n armen over elkaar. ‘Ja, jij denkt dat het niet lekker is maar je hebt het nog nooit geproefd dus je weet het geeneens.’ Ik glimlachte even naar hem en nam toen mijn ijsje aan van de ijsman. Justin haalde even z’n schouders op en bestelde toen ook een ijsje. Op dat moment besefte ik pas dat dit precies dezelfde ijskraam was waar ik een paar maanden geleden Jus en Tin ontmoet had. Een schuldgevoel begon aan me te knagen maar ik duwde hem snel weg. Ik mocht nu niet aan Jus denken. Daar zou ik thuis wel een oplossing voor verzinnen. ‘Hallo? Aarde aan Rose, zullen we even weer ergens gaan zitten?’ Justin zwaaide met zijn ijsje voor m’n neus. Ik schrok op en knikte toen. ‘Ja, doen we.’ We liepen weer terug naar ons plekje en ik plofte weer op het zand neer. Justin keek met een vies gezicht toe, hoe ik mijn ijsje naar binnen aan het werken was. ‘Wat?’ vroeg ik weer. ‘Ik snap nog steeds niet hoe je die combinatie kunt verzinnen.’ Zuchtte hij. Ik stak mijn ijsje voor uit, bijna in zijn gezicht. ‘Proef.’ Commandeerde ik hem. Justin keek een beetje aarzelend naar het ijsje. ‘Proef nou, anders druk ik hem in je gezicht.’ Oké, dat was misschien niet waar want dat was jammer van het o zo lekkere ijsje maar het hielp wel. Justin nam het ijsje van me over en nam een likje. ‘Stel je niet aan. Zo proef je niks. Neem gewoon een hap. Zo’n lekkere grote weetjewel.’ Ik keek hem grijnzend aan. Justin deed wat ik zei en ik zag hem nadenken. ‘Nou, wat vind je ervan?’ Hij haalde z’n schouders op. ‘Niet verkeerd nee. Je hebt gelijk.’ Ik glunderde. ‘Ik zei het toch.’ Justin knikte en gaf me m’n ijsje terug. ‘Hier, wil je ook een hap van mijn ijsje?’ Hij hield me zijn ijsje voor. Ik schudde m’n hoofd. ‘Nee dank je.’ ‘Anders druk ik hem in je gezicht.’ Zei hij mij toen na. Ik glimlachte. Dat ging hij toch niet doen. Dat wist ik zeker. Daar was dat ijsje waarschijnlijk te lekker voor. ‘Nou, dan druk je hem maar in mijn gezicht.’ Grinnikte ik terwijl ik nog een hap van mijn eigen ijsje nam. Nog geen seconde later voelde ik hoe Justin zijn ijsje midden in mijn gezicht drukte. Vol verbazing staarde ik hem aan terwijl mijn lekkere ijsje ondertussen van de schrik in het zand was gevallen. ‘OH MY…. JUSTIN DREW BIEBER!!!’ schreeuwde ik terwijl ik het ijs van m’n gezicht probeerde te halen. Justin lag ondertussen in het zand van het lachen en kwam niet meer bij. Grommend pakte ik mijn ijsje uit het zand en smeerde het over zijn hele gezicht. Justin duwde me weg en pakte toen het ijsje van mij over en smeerde de rest van het ijs – wat er dan nog van overgebleven was – in mijn gezicht. Ik probeerde hem met mijn armen tegen te houden maar hij was echt veel te sterk. Ik lag ondertussen in het zand en Justin zat bovenop mij en keek me grijnzend aan. Ik probeerde boos terug te kijken wat compleet mislukte omdat het gewoon ook veels te grappig was. ‘Door jou is mijn o zo lekkere ijsje naar de knoppen. Besef je dat wel!’ Justin keek me met pretlichtjes in de ogen aan. Alweer verdronk ik voor een paar seconden in zijn mooie donkerbruine ogen en Justin leek ook te zijn verdronken in die van mij want na een aantal seconden schrokken we allebei op van geflits. Justin ging snel van me af. ‘Kutpaparazzi.’ Mompelde hij. Ik schrok toen hij het woord paparazzi noemde. Kut, nu hadden ze natuurlijk allemaal van die foto’s gemaakt toen Justin en ik zo bezig waren. Daar konden ze zeker weten een sappige roddel over maken. Ik moest als ik thuis was maar echt even een goed smoesje verzinnen voor Jus. Ook al vreesde ik het ergste. En ik kon nu wel heel hysterisch tegen Justin en de paparazzi gaan doen maar daar schoot ik toch niks mee op want de foto’s hadden ze al. Ik ging rechtop zitten en klopte het zand van mijn kleren. Daarna stond ik op en keek Justin verwachtingsvol aan. ‘Wat ga je doen?’ Vroeg Justin die het ijs nog echt overal op zijn gezicht had zitten. Waarschijnlijk zag ik er al niet veel beter uit, maargoed. ‘Een ijsje halen. Die van mij was naar de knoppen weet je wel. En jij betaalt.’ Ik glimlachte breed en liep voor de tweede keer deze dag naar de ijskraam met alweer een sjokkende Justin achter me aan.