Chapter twelve

Brooke Julia Sheer

“Nee sorry, ik ga bij Brooke en Sven zitten.” Hoor ik Justin tegen Chaz zeggen. “Maar, je zit altijd bij ons.” Hij haalt zijn schouders op. “Als je wilt dat ik bij je kom zitten, moet je misschien maar bij komen zitten.” “Dacht het niet, veel plezier met die losers.” Justin komt naar me toe lopen. “Let maar niet op wat hij zegt.” Ik glimlach. “Dat doe ik nooit.” We lopen samen naar de tafel waar Sven en ik altijd aanzitten, de tafel naast de vuilnisbakken. “En, hoe waren je eerste drie uur.” Vraagt Sven. Uit mijn tas pak ik mijn broodje met chocoladepasta en luister aandachtig naar Justin die aan het vertellen is over Chaz. “Hij is best aardig, en hij heeft een vreselijk goed gevoel voor humor. Het is alleen jammer dat hij jullie niet echt ziet zitten.” “Yo, dude. Wat doe je hier?” “Uhm, Ryan was het, toch?” Ik draai me om en zie inderdaad Ryan staan. “Ja, dat is het ja. Waarom zit je nou niet bij ons?” “Omdat ik bij mijn vrienden wil zitten.” “Wij.” Hij stopt zijn zin en wijst naar de tafel waar Caitlin en zo zitten. “Zijn jou vrienden.” Vervolgt hij. “Helaas kan ik me niet herinneren dat jullie mijn vrienden zijn, jullie zijn vast heel aardig maar ik zit liever bij mensen die ik ken, je mag hier komen zitten. Als je wilt tenminste.” Hij gaat zitten naast Sven. “Ongelofelijk dat ik dit doe.” Mompelt hij terwijl hij uit zijn tas een blikje energy tevoorschijn haalt. De rest van de pauze is het akelig stil, er hangt een gespannen sfeer. Een die er niet beter wordt als Caitlin ook bij ons aanschuift en opeens Justin vol op zijn bek pakt. Ik kijk ze met open mond aan, en al helemaal als Justin ook nog eens terug zoent.