Chapter ten

Brooke Julia Sheer

Toen ik wakker was geworden dacht ik gelijk aan Justin, het sms’je dat vanochtend in mijn mobiel stond was het bewijs dat gister echt gebeurd was. “Ik hoorde van Pattie dat Justin en jij weer vrienden zijn.” Zegt mijn moeder als ik beneden kom. “Dat klopt ja.” Ze glimlacht en legt mijn bord met ontbijt neer. “Lekker, een omelet.” “Ik heb er extra tomaat bij gedaan.” Ik ga aan de keukentafel zitten en stop gelijk een stukje in mijn mond. “Ik heb Pattie uitgenodigd voor vanavond, we gaan kaas fondue. Het kan zijn dat Justin mee komt, maar daar heb je vast geen probleem mee.” Ik schud mijn hoofd. “Nope.” Als ik de toeter van Sven zijn auto hoor eet ik nog snel de laatste restjes van mijn omelet op. “Ik ga naar school.” “Veel plezier, lieverd.” Ik pak mijn rugzak en loop naar de auto van Sven. “Je moet achterin Brookie.” Zegt Sven. “Hoezo?” “Justin.” Ik knik en ga achter in zitten. “Op de terugweg mag ik voorin.” Justin schud zijn hoofd. “Ik vind het wel prima voorin.” “Dan heb je pech, dat is mijn plek. En ik ben best bereid te delen, maar dan moet je het lief vragen.” Justin lacht. “Mag ik alsjeblieft elke ochtend voorin zitten, Brookie?” Ik grijns. “Vooruit dan.” Sven start de motor en zet de radio aan. “It's not about the money, money, money, We don't need you money, money, money. We just wanna make the world dance, Forget about the Price Tag.” Zing ik vrolijk mee. “Jessie J met Price Tag, toch?” Vraagt Justin. “Heb je serieus gister nog al die liedjes lopen luisteren?” “Ja, ik moet wel up to date blijven.” Ik schud lachend mijn hoofd, wat een gekkerd. We rijden de parkeerplaats op en stappen uit. “Waarom kijkt iedereen ons aan?” Vraagt Justin. “Omdat je met ons loopt.” Mompel ik. “Ja, weet je hoe populair wij zijn.” Justin kijkt Sven niet begrijpend aan. “Hij houd je voor de gek, we zijn nog steeds zoals twee jaar geleden. Helemaal niets.” “Oh mijn god.” We draaien ons alle drie om en zien Caitlin samen met haar beste vriendin Payton staan. “Wat doe je nou met hún.” Het laatste woord spreekt ze uit, vol haat. “Het zijn me vrienden.” Zegt Justin. “Nee, dat zijn ze niet.” “Nu wel.” Caitlin trekt haar wenkbrauw op. “Best, wat jij wilt. Maar vergeet niet hoe hard je ervoor gewerkt hebt om helemaal aan de top te staan.” “Dat ben ik al vergeten.” Caitlin zucht. “Oh ja, je geheugen. Het spijt me, ik was het vergeten.” “Maakt niet uit.” Ze pakt zijn hand. “Kom je mee, de les begint zo.” “Ja is goed, Brooke kom je?” Ik grijns als ik Caitlins hoofd zie. “Ik bedoelde jij en ik.” Zegt ze tegen hem. “Ja, en ik bedoel Brooke, jij en ik.” Ze zucht. “Gaan jullie maar samen, ik moet toch nog wat doen.”

Als ik in de top 5 kom, komt er nog eentje.