*~16~*
Hey ik denk dat ik mijn story een andere naam ga geven. Ik bedoel ze is nu geen baby meer. Wat vinden jullie ??
16.
Plots wist ze het. De mensen uit haar droom. Ze kon hun gezichten allemaal plaatsen. Ze wist het weer. Ze wist wie ze waren.
Hidan, de jongen die altijd wat te schelden had, vooral als de cornflakes op was, maar toch altijd lief was voor haar en voor haar zorgde.
Tobi-chan de jongen waarmee ze altijd speelde. Van teletubbies kijken tot ninja spelen en natuurlijk leader-sama pesten.
Sasori de jongen die poppen voor haar maakte en schattige jurkjes. En de jongen die haar leerde lopen.
Deidara, hij deed altijd haar haren en knutselde altijd met haar. Meestal gingen ze kleien. Maar dat maakte niet uit want dat vond ze toch wel leuk.
Kisame, de man van wie ze leerde om met een playstation 3 om te gaan en te zwemmen en met wie ze altijd grapjes uithaalde.
Zetsu, hij had voor haar een eigen tuintje gemaakt waar ze bloemetjes kon planten.
Konan, De enige vrouw met haar in de basis. Ze was altijd lief voor haar en meer een moeder figuur voor haar.
Kakuzu-sensei, hij leerde haar heel veel en was samen met pein de enige die echt streng was. Ze mocht geen snoepjes of ander speelgoed uit winkels want dat was te duur. Hij probeerde haar altijd te leren rekenen met geld, maar helaas heeft ze er nooit echt wat van meegekregen omdat ze toen nog zo jong was. Ook was hij snel geïrriteerd maar toch was hij geen kwaad persoon.
Pein-sama was Pein-sama, ze zag hem niet zo vaak en als ze hem zag dan zei hij ook niet veel. Het enige dat hij deed was haar helpen met trainingen als Itachi zelf op een missie was.
Itachi, Itachi, Itachi was de jongen die haar altijd bij de hand nam en haar hielp. Maar toch liet hij haar dingen zelf doen. Ze mocht bij hem slapen als ze bang was en hij hielp haar met haar trainingen. Hij stopte haar in bad toen ze klein was en verzorgde haar wondjes als ze was gevallen.
Ze keek op. “I-Itachi ?” Een lach was op het gezicht van de jongen zichtbaar. Totdat er luid gelach te horen was van voor hem. Hij keek op en zag hoe Orochimaru, Kabuto en de 5 sound ninja’s voor hun stonden.
“Orochimaru !!” Itachi stond op en activeerde zijn sharingan. De akatsuki leden stonden in een gevechtshouding. Ook Itachi ging staan met Ayumi in zijn armen.
“Wat heb je met haar gedaan? un” Deidara’s stem sloeg bijna over van woedde. Maar dat weerhield Orochimaru niet van het eeuwige gemene grijnzen. “Wat ik met haar gedaan heb ?? Wil je dat weten ?? Ik heb een levensversnellende jutsu op haar uitgeoefend. Ze zal niet beter weten dan dat ze een 17-jarig meisje is. Ze is sterk door alles wat ze mentaal tijdens de levensversnellende justu binnen heeft gekregen. Zo, dat is wat ik met haar gedaan heb.” Orochimaru lachte. “Waarom zou je dat doen, waarom zou je en kinds jeugd af pakken” Kakuzu staarde terug. “Omdat ik haar nodig had. Ze zou me helpen Konoha te vernietigen en jullie te vermoorden. In ruil daarvoor zou ik haar herinneringen terug geven. Maar blijkbaar heeft ze die al terug. Maar maak je geen zorgen. Ik vind nog wel een manier waarop ik haar terug krijg.” En met die woorden verdween Orochimaru en zijn volgelingen. Iedereen was gelijk bij Ayumi. “OMFG AYUMI !!!” Hidan stond naast itachi die Ayumi vast had “Het spijt me zo f*cking erg” Ook Deidara kwam naast hem staan. “Ayumi-chan we hebben je zo gemist.” Deidara knuffelde haar voor zover hij kon. Ayumi zei niks maar glimlachte alleen zachtjes.
Itachi staarde nog steeds naar de plek waar Orochimaru was verdwenen. Orochimaru zal terug komen. Hij wist het zeker. Orochimaru zal waarschijnlijk wel een andere manier verzinnen om haar terug te krijgen en haar te gebruiken. Even balde Itachi zijn vuisten, maar liet het toch los, voor nu. Hij keek naar het 17-jarige meisje dat in zijn armen ligt. Het meisje dat eerst een klein 7-jarig meisje was dat rennend en lachend door de basis rende. Plots schoot er blos over zijn wangen toen hij zag dat zijn hand onder haar kont lag. Ze was mooi. En ze zag er zo kwetsbaar uit in zijn armen. Haar ogen waren dicht, waarschijnlijk was ze moe en is ze in slaap gevallen. “We gaan terug” Kakuzu stond met zijn handen gebarend in de lucht. Iedereen knikte. “Itachi ?? waarom ben je roo-” Kisame sprong naast Itachi. De zwartharige jongen liet hem niet uitpraten “Ik heb het warm” Itachi voelde hoe hij nog roder werd, gewoon om het feit dat hij betrapt werd met een rood hoofd en Ayumi in zijn armen. Samen sprongen ze allemaal richting de basis.
Reacties onegai~
Reageer (11)
Omg, 'ik heb het warm' was ook altijd mijn smoesje als ik rood werd! >.<
1 decennium geledenmaar ik lees verder :'D
Lalallalaaa
1 decennium geledenahhh!! so sweett!!! lyf it!
1 decennium geledenverder plies ^^
1 decennium geledensnewel verder;)
1 decennium geleden