(19) Ten aanval

Resa rende redelijk achteraan, samen met Charlotte.
“Resa, blijf straks een beetje in mijn buurt”, waarschuwde Anna. “En vecht alsof je leven er van af hangt.”
“Oké”, zuchtte Resa.
“Waarom moet ze bij jou blijven, Anna? Ze is toch míjn zus”, protesteerde Jasper.
“Omdat ik haar getraind heb, Jasper. Ik ken haar stijl beter”, legde Anna rustig uit. “Maar jij mag ook in de buurt blijven hoor.”
“Blijf jij maar in mijn buurt, Charlotte”, zei Peter. Charlotte glimlachte naar hem.

“Jasper, Peter, Anna!”, hoorden ze Maria roepen. Nettie en Lucie vertraagden om de achterhoede te vervangen, en de drie trainers renden naar voren. “We zijn er bijna”, zei Maria. “We hebben het voordeel van de verrassing. Splits het leger op in drie groepen en val van drie verschillende plaatsen aan. Ik ga met Jaspers groep mee, Nettie met die van Peter en Lucie met die van Anna.” De trainers verdeelden de groep onmiddellijk. Ze hadden maar een paar seconden nodig om te overleggen wie in welke groep hoorde. Jasper nam Laura, Annemarie, Dylan, Elisse en Gillis mee. Zijn groep zou als eerste aanvallen. Peters groep bestond uit Charlotte, Janus, Jade en Brent. Anna nam Resa, Zita, Jelle en Nicolas mee.

Het vijandige leger was totaal verrast toen Jaspers groep hen aanviel, maar in plaats van te vechten lachten ze hen uit om hun uniformen en kleine groep. Het lachen verstomde echter toen Peters groep hen langs opzij aanviel. Niet veel later kwam ook Anna’s groep ten tonele, langs achteren. Het gevecht brak los.