Santa Monica.1

'Who wants to be my baby?'roept Justin en iedereen in de zaal gilt.
Ik druk mijn handen tegen mijn oren en probeer niet doof te worden, iets wat moeilijk is als je bijna elke avond zo gekweld wordt door duizenden gillende meiden.
'No one?'roept Justin grijnzend en ik kan er niets aan doen, ik moet wel lachen. Zeker als iedereen nog meer uit z'n dak gaat. Deze jongen weet hoe hij de 17.850 meisjesharten in deze zaal moet doen sneller slaan.
'Okay,'grijnst Justin. 'I'll be deaf after this show.'
Weer gilt iedereen.
'But I don't care. Cause I love you! But do you love me?'
Gegil. Nog meer gegil.
'LOVE ME LOVE ME, SAY THAT YOU LOVE ME!'zet hij zijn volgende liedje in en hij wordt meteen bijgevallen door een stuk of drie gitaren en een drum.
Ik schud lachend mijn hoofd. Hoe krijgt hij het toch voor elkaar?
Mijn gsm begint te trillen en ik zie dat ik ondertussen al drie sms'en heb. Juist, ik was met Julia aan het sms'en.
Eerlijk, volgens mij word je straks nog fan ook!
Ik lach en typ snel een antwoord terug. We'll see. Hij heeft wel hard gewerkt...
Het duurt nog geen twee seconden voor er een nieuw bericht binnenkomt. AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!
'Thanks everyone, you are amazing. I love all my fans!'roept Justin en ik kijk op, net als hij van het podium verdwijnt.
'Noooooooooooooooooooooooooooo!'roepen alle fans en met een brede grijns komt hij even later van achter het gordijn dat de backstage van het podium scheidt piepen. 'Do you want more?'vraagt hij verbaasd, met grote ogen.
'YEAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!' Ik kan er niets aan doen, maar ik roep mee met de gillende fans.