The last gift

Ik word wakker in de armen van Mathijs. Hij streelt met zijn hand over mijn haar. Ik slaag een gelukzalige zucht. Langzaam knipper ik met mijn ogen tegen het felle zonlicht dat door het raam naar binnen valt. “Lekker geslapen beauty?”fluister Mathijs in mijn oor. “Ja, heerlijk”zeg ik en ik nestel me nog dichter tegen Mathijs aan. “Hoe lang ben je al wakker?”vraag ik. “Een uurtje denk ik”zegt Mathijs. “Je bent mooi als je slaapt”zegt hij. Ik voel mijn mondhoeken omhoog krullen. “Oh, ik heb nog wat voor je”zegt Mathijs plotseling. “Nog meer?”vraag ik verbaasd. Mathijs buigt zich naar het nachtkastje en haalt er een langwerpig plat pakje uit en geeft het aan mij. “Alsjeblieft.” Ik maak het pakje open. In het pakje zit een zilver fotolijstje met de foto van Mathijs en mij die gemaakt is in het parkje. “Dankjewel”zeg ik blij. Ik buig me naar hem toe en geef me een kus. “Ik hou van je”fluistert hij. “Ik ook van jou”zeg ik. Ik kus hem gepassioneerd en rol me boven op hem. Voor ik er erg in heb herhalen we de afgelopen nacht.

Later die middag lig ik met Ysa en Nina in mijn tuin. “Vertel”zeg Ysa. “Ik wil alles horen!”
Ik lach. “Nou, eerst vaarden we naar het eilandje, en toen stonden daar echt wel honderd kaarsen” zeg ik. “Oooh, wat romantisch!” roept Nina. Ik knik en ga verder met mijn verhaal. “Toen gaf hij me dit kettinkje.” Ik laat trots het kettinkje zien. “Wat onwijs lief!” roept Ysa. Ik merk dat ik van top tot teen begin te glimmen. “Ja, en toen gingen we naar het tuinhuisje, en hij tilde me op en legde me op het bed, en van het een kwam het ander en toen…” Ik maak mijn zin niet af. Nina slaat een dromerige zucht en Ysa omhelst me. “Welkom bij de club!” roept ze. “Maar” zegt ze opeens serieus “Jullie hebben het toch wel veilig gedaan?” Meteen verschiet ik van kleur. Ysa kan zo heerlijk direct zijn. “Natuurlijk” roep ik. “We zijn niet gek hoor!” Ysa grijnst. “Mooi zo, we moeten natuurlijk niet hebben dat je opeens zwanger bent.” Ik schud met mijn hoofd. “Nee, maak je daar maar geen zorgen over.”