Chapter 11.
Friday Friday
Gonna get down on friday
Hahah. (a)
Anyways. Nieuw stukje!
Reacties zijn geliefd
Langzaam draaide alle hoofden geschokt mijn kant op. Ik zag Hermelien boos met haar hoofd schudden en Harry was geschokt. Ik zag het verdriet op zijn gezicht veranderen in angst en daarna in woede. Woede die bedoeld was voor mij. Hij stormde op me af en probeerde me te slaan. Natuurlijk ging hij recht door me heen. "HOE KUN JE!" schreeuwde hij. Een traan stroomde over m'n wang. Ik wilde het hem zo graag vertellen, maar ik kon het niet. Hermelien en Ron pakte de schreeuwende Harry beet en trokken hem weg. Ik keek ze na met pijn in m'n hart. Ik moest ze toch een keer de waarheid vertellen. "Ik zei het toch professor." hoorde ik Sneep mompelen. Waarom was ik vroeger niet aardiger voor hem geweest. Ik kon mezelf wel voor de kop slaan. "Severus, beheers jezelf. Is het waar Rose?" vroeg Perkamentus terwijl hij mijn kant op liep. Alle leerlingen stonden nog steeds te kijken, maar tegen Albus kon ik niet liegen. Ik zuchtte en knikte. "Kom je even mee Rose?" Ik kon het niet. Ik moest eerst met Remus praten. Ik schudde mijn hoofd en liet me door de vloer heenzakken. Mensen vergaten snel dat ik een geest was, omdat ik me menselijk gedroeg, maar nu zou ze dat niet lukken. Eenmaal aan de andere kant van de vloer vloog ik naar het kantoor van Remus. Gelukkig was het niet zo ver weg. "Remus! REMUS!" schreeuwde ik terwijl ik zijn kantoortje binnenvloog. Geschokt keek hij me aan. "Ik kan niet lang blijven. Ze zijn naar me opzoek. Sirius hij was hier. Hij zei dat Wormstaart niet dood is!" Het duurde even tot mijn woorden doordrongen. "Hoe is hij binnengekomen?" "Ik denk dat hij zich de sluipwegwijzer nog goed herinnerd.." Hij zuchtte. "Daar was ik al bang voor, maar wat? Wormstaart leeft nog? Dat is onmogelijk.." "Dat zei ik ook. Hij wilde het gaan uitleggen, maar toen kwamen alle leerlingen eraan." Hij knikte begrijpend. "Dus daarom zijn ze naar je opzoek. Laat me raden, de dikke dame heeft je verraden?" Ik knikte. "Zei hij nog iets?" vroeg hij. "Hij.. hij zei dat.. dat hij nog steeds van me hield." Nu stroomden de tranen echt over mijn wangen. "Rose.. sst. Rose, het is goed. Hij is geen slechte man." "Dat is hij wel! Hij heeft die dreuzels vermoord. Hoe kan het anders? Het verschrikkelijke is nog dat ik ook nog steeds van hem..." De deur van het kantoortje vloog open en we stonden oog in oog met Sneep en Perkamentus.
Reageer (8)
OMG zo goed,,
1 decennium geledenwrm heb ik gewacht met lezen??
waaromm
ik ben vast op mn achterhoofd gevallen
zo goedd
de nieuwe Roling is here
hup verder jij
xxx(K)
wrm kan je maar 1x een kudo geven<'3
1 decennium geledenJe staat nu op de derde plaats in de top 5!!!
1 decennium geledenAgh dat is echt zielig voor haar!
1 decennium geledenSirius is onschuldig en Rose ook!
En ik heb nu echt haat aan de Dikke Dame een aan Sneep!
Maar Remus is wel lief! <3
En Perkamentus begrijpt het hopelijk allemaal wel als ze het uitlegt en Harry, Ron en Hermelien ook vast wel!
Nou ja snel verder please!! (:
Oeehoeehhh...
Janneman en Winnie de poeh zaten buiten in de boom. "Weetje Janneman?" Vroeg Poeh-beer aan Janneman. "Nou Poeh?"antwoorde Janneman. "Ik heb een knaagje in mijn maagje." "Jij hebt altijd knaagjes, Poeh-beer"grinnikte Janneman. "Drommels, ik wil honing." "Jij wilt altijd honing, Poeh-beer. Waarom denk je niet aan iets anders?" "Dat is een goed idee, Janneman. Maar waaraan?" "Aan lieve kindertjes, die zo lekker naar dromenland gaan. Zoals Joyce Poeh." Winnie de Poeh kijkt naar Joyce en zegt "Slaap Zacht lief honingbijtje van mij!"
1 decennium geledenIk geef je hier wel het welterustenverhaaltje...
En dat betekend dus dat jij snel verder moet : D
Want jij een verhaaltje, en dan ik een verhaaltjee, right?
Kijk dat is het welterustenHoningbijtje verhaaltje.. voor het slapen gaan ofcoursee... je moet dus snel verder : D
Btw; ook met je andere story hoor!
X