001.

*Melusine Carnallust pov*


Ik zat op het meer te wachten voor een huis,een dak boven het hoofd. Iets wat ik eerst wel had. Alles is mij afgenomen..Het is al een tijd maar toch heb ik spijt zondes begaan en daarom moest ik buiten staan. Ik loop over de brug alleen gelaten. Waarvoor..Zondes,Zondes,Zondes.Wat voor zondes kan een 13 jarige begaan? Nou laten we het erop houden dat mijn geboorte er al een was. Ik loop door tot ik tegen een jongen opbots. Ik zie twee ijzige ogen op me neerdalen. twee ogen zo kil en blauw dat het mij doet huiveren. Hij is ongeveer mijn leeftijd gok ik, maar toch veraad zijn gezicht leed,pijn en ervaringen. Hij kijkt me aan eerst vuil en dan uit het niets heel medelevend. Verward blijf ik staan ik begin steeds minder en minder van deze ontmoeting te snappen.. ''Geen sorry?''zegt de jongen met een arrogante uitdrukking die zelfs nog zo intensief is dat het gevoelt zou kunnen worden door blinden. '' so..sorry '' stamel ik er met moeite uit , mijn droge lippen kregen het gelukkig wel voor elkaar ondanks mijn zware de-hydratatie.''Het spijt mij meneer laat me mezelf opnieuw voorstellen : ik , ik ben Melusine Carnallust'' zei ik met een beetje een arrogante ondertoon. Ik hief mijn pols omhoog met het getatoeërde angelus teken op mijn arm. Zijn ogen werden groot en ik wist dat hier haast niks goeds uit kon komen. Meteen nadat de verbazing van zijn gezicht vertrok kwamen de kille ogen weer er voor inplaats. '' Ik ben Nero Hassamiël.'' zei de jongen.''En jij komt nu met mee Melusine'' waren zijn woorden.

*Nero Hassamiël Pov *
Ik loop over straat te denken over de mededeling van vandaag. Hoe ik in zoiets ben terecht gekomen als 14 jarige Daar denk ik liever niet over na... Ik loop door,tot ik word verstoord door een onverzorgt maar toch beeldschoon meisje. Wat een manieren zeg! Zo tegen iemand opbotsen dat is onbeschofter dan iemand een belediging geven vind ik. Ik kijk het meisje in haar ogen vuil en intrigerend aan. Tot ik de ogen van het meisje zag rood-bruin maar o zo pijnlijdend. Nero je begint jezelf te verliezen! raast het net optijd door mijn hoofd. Ik leek gelukkig te ontwaken uit mijn trance en herinner me hoe onbeschoft ze zich gedroeg net zo snel als mijn arrogante blik net in trance in medelevend werd veranderd veranderde het weer terug. '' Geen sorry?.''So..sorry'' zegt het meisje terug. Haar stem klonk schor en pas toen zag ik hoe erg het meisje er aantoe was. Ik zou haar wel willen helpen maar kan dat nu niet..stomme mededeling.'' ''Het spijt mij meneer laat me mezelf opnieuw voorstellen : ik , ik ben Melusine Carnallust'' zei het meisje met een arrogante ondertoon en toen ik haar blik zag wist ik dat zij niet van deze wereld was. Snakkend naar adem keek ik naar haar pols die ze naar mij ophield , zij is degene die ik zoek, de mededeling, de organisatie. Alles hing van mij af nu! '' Ik ben Nero Hassamiël. En jij komt nu met mee Melusine''. Ik trok haar mee richting de gracht waar haar een missie opwacht..Speciaal noemen ze haar..maar ik weet wel beter want ik en zij zijn hetzelfde en dat is waarom wij wel beter weten.

ik ga morgen wel weer verder en dan stuur ik een foto van haar pols om Slaapse !
Reactie? Kudo?