That Love Between Us, It's Something Special. And I Know, I Never Want To Lose You(DirEnGrey)[4]

.


Scream!
Toshiya Pov:

Zuchtend leun ik op de leuning van het balkon en blijf naar Die en Shinya kijken. Steeds moeilijker kan ik ze zien doordat ze weglopen. Dan staan ze stil en begint Die te rennen, Shinya volgt hem algauw en ik lach. Als ze helemaal uit het zicht zijn zucht ik weer en leg mijn beide armen nu op de leuning. Ik leg mijn hoofd op mijn armen en kijk zo naar de zee. De zon bijna al verdwenen en vanuit mijn ooghoeken zie ik de straatlantaarns aanschieten. Best laat.. maar dat zal hier wel normaal zijn. Ik zucht nog een keer en denk weer aan Shinya en Die. Hopelijk laat Kaoru ze hun gang nu een beetje gaan.. want anders is het mijn schuld als ze straks niet meer met elkaar mogen gaan. En dat zou best lullig zijn. Ik denk niet dat Die zich daar aan gaat houden.. maar toch. Ik kijk dan op mijn horloge en zie dat het half 7 is. Ik draai me om en loop het balkon af. Gelijk loop ik de trappen op naar de hotelkamer van mij, Shinya en Die en loop naar binnen. Kaoru zal hopelijk niks tegen Kyo zeggen.. want die kan zijn kop denk ik toch niet houden. Ik gooi de sleutel op de tafel neer en loop naar onze mini koelkast. Ik haal er wat te drinken uit en plof op de bank neer. Ik pak de afstandsbediening en zet de tv aan. Vervolgens begin ik wat te sappen en smijt de afstandsbediening weer weg als er iets leuks op is. Ik ga nu nog verder onderuitgezakt zitten op de bank en drink wat van mijn drinken. Om de een of andere reden begin ik opeens te schreeuwen en lach dan. Daar had ik gewoon even zin in. Ik gaap en voel hoe mijn oogleden zwaarder beginnen te worden. Mijn hand met het inmiddels lege blikje, zakt naar beneden en ik sluit mijn ogen. Ik luister naar de rustige geluiden van de tv die nog aanstaat en na een tijdje vervagen ze omdat ik steeds meer moe word en uiteindelijk in slaap val.