That Love Between Us, It's Something Special. And I Know, I Never Want To Lose You(DirEnGrey)[3]

reacties?


Laughing and kissing ^^
Shinya Pov:

Ik en Die lopen nu hand in hand over het strand en ik glimlach. Ik en Die zeggen dan niet heel veel nu, maar van mij hoeft dat eigenlijk ook niet echt. Ik kijk even naar de lucht terwijl we lopen en kijk naar de prachtige sterren. “Zullen we even in de duinen zitten?” vraagt Die dan en ik kijk hem aan. Hij kijkt me met een lieve glimlach aan en ik knik. “Is goed.” Antwoord ik en Die laat mijn hand los. “Wie het er eerste is.” zegt hij grijnsend en begint te rennen. Ik lach en volg hem snel. Al gauw heb ik hem ingehaald en ben ik als eerste bij de duinen. Ik ga vrolijk zitten en Die kijkt me verbaasd aan. “Waarom ben jij zo snel?” vraagt hij en ik glimlach. “Omdat ik gewoon sneller ben.” Zeg ik blij en Die lacht. Hij gaat naast me zitten en slaat zijn arm weer om me heen. “Misschien dat ik je ook wel een klein beetje heb laten winnen.” Fluistert hij dan in mijn oor en ik kijk hem ongelovig aan. “Leugenaar.” Zeg ik en Die lacht. Hij brengt zijn hoofd dichterbij en ik word lichtjes rood. Niet veel later voel ik hoe zijn lippen de mijne raken en ik glimlach een beetje. Ik zoen terug en na een tijdje trekt Die terug. Hij glimlacht en kijkt in mijn ogen. “Ga je altijd rood worden als ik dat doe?” vraagt hij terwijl hij weer wegkijkt. Ik schrik van die vraag en word weer rood. Die lacht en ik kijk ook weg. “Misschien..” mompel ik verlegen en Die slaat zijn arm weer om me heen. Hij trekt me tegen zich aan en ik ga goed zitten. “Het is wel schattig.” Fluistert hij terwijl hij zijn hoofd voorzichtig op die van mij legt. Ik glimlach en sluit mijn ogen als ik voel hoe hij zachtjes door mijn haren strijkt. Ik hou van dit moment. Zonder ook maar een woord te zeggen, maken we elkaar duidelijk dat we toch niet zonder elkaar kunnen. Het is gewoon iets speciaals.. iets wat heel veel verder gaat dan gewone vriendschap. Ik had nooit echt hoge verwachtingen van liefde of iets dergelijks.. Niet zoals de rest van de jongens tenminste. Misschien dat juist datgene er voor heeft gezorgd, dat ik toch heel veel voor 1 persoon kan voelen. Ookal is diegene een man en niet zoals het meestal hoort.. een vrouw. Het is niet dat ik iets tegen vrouwen heb.. maar eerlijk gezegt zie ik het verschil niet. Het verschil tussen mannen en vrouwen, voor mij zijn ze eigenlijk gelijk. Op sommige dingetjes na dan..
Ik lach zachtjes om mijn eigen gedachten en begraaf mijn hoofd wat beter onder die van Die. “Waar lach je om?” vraagt Die dan zacht en ik voel zijn hoofd omhoog gaan. Ik glimlach even en til mijn hoofd ook op. “Mezelf, denk ik.” zeg ik een beetje lacherig en Die kijkt me verbaasd aan. Hij schud dan glimlachend zijn hoofd en aait nog een keer over mijn hoofd. “Raar kereltje ben je ook..” zegt hij en ik grinnik. “Ik hoor niet normaal te zijn.” zeg ik en Die lacht. Even later lach ik ook en als we stoppen kijken we elkaar weer aan. We glimlachen tegelijk naar elkaar en ik lach er zachtjes om. “Anders lacht ie haast nooit.. en zo heeft hij een lachbui.” Grinnikt Die hoofdschuddend en ik kijk hem met een schuin hoofd aan. “Hoezo dat?” vraag ik verbaasd en Die lacht. “Ik plaag je maar.” zegt hij en gaat weer met zijn hand over mijn hoofd heen. Ik glimlach en kijk naar een grassprietje. Niet dat die zo interessant is.. maar ik voel me weer rood worden.