That Love Between Us, It's Something Special. And I Know, I Never Want To Lose You(DirEnGrey)[2]

haay blubvisjes:D reacties??


Memories of the past.. They aren't always Lovely
Kyo Pov:

Rustig zit ik op de bank terwijl ik de tekst van het nieuwe liedje nog eens doorneem. Kaoru wou het morgen graag opnemen in de studio, dus het zou handig zijn als ik de tekst dan zo langzamerhand wel een beetje wist. Veel hebben we deze week eigenlijk niet te doen. Alleen dit nieuwe liedje opnemen en dat was het eigenlijk ook. Volgende week zullen we weer concerten geven. Ik zucht even en leg dan de tekst weg. Ik kijk de kamer rond en ga staan. Even een stukje lopen. Misschien dat ik de rest nog tegen kom, kunnen we de stad in ofzo. Ik knik om mijn eigen gedachten en pak mijn jas van de stoel af. Ik open de deur en loop naar buiten. Ik zie Kaoru net de trap op lopen en glimlach. “Hey Kaoru. Ga je ook mee naar de stad?” vraag ik als ik naar hem toeloop. Ik zie hoe hij uit zijn gedachten word gehaald en kijkt me vragend aan. “Huh.. eh, nee. Ik wil nog even wat voor het nummer oefenen.” Zegt hij verwart en ik trek mijn wenkbrauw op. Ik knik dan en Kaoru loopt langs me. Ik kijk hem even na en zie hem, totaal in zijn gedachten, de kamer die we delen inlopen. Die heeft duidelijk ergens last van. Ik schud mijn hoofd glimlachend en loop dan de trap af terwijl ik mijn jas aantrek. Dan maar eens kijken waar de anderen zijn. Onderaan bij de balie staat zoals gewoonlijk die oerlelijke gast en hij kijkt me na als ik het hotel uitloop. Buiten schiet ik in de lach en schud mijn hoofd, het blijft een rare kwast. Dan kijk ik even om me heen en werp een blik op de zee en het strand. Het enige wat ik zie zijn de twee mensen die er lopen. Ik glimlach als ik ze hand in hand zie lopen. Dan denk ik terug aan jaren geleden, toen ik en Mizuki zo rond liepen. Ik zucht en sla mijn ogen naar de grond. Wat mis ik haar.. dan kijk ik weer op en kijk richting de stad. Langzaam begin ik er naar toe te lopen en schud mijn herinneringen over Mizuki van me af. Straks ben ik weer in zo’n dip en dan zullen de jongens wel weer vragen gaan stellen. Ik zucht nog een keer en loop de stad in. Het is er niet zo druk.. maar toch doe ik mijn muts op en zonnenbril goed. Niet dat het niet opvalt ofzo.. ’s avonds met een zonnenbril en muts door een stad heen lopen. Je zou denken dat ze je dan sneller nakijken, maar dat valt best mee. Ik kijk in wat etalages en in bijna elke winkel zijn er wel mensen die iets kopen. Ik loop een souvenir winkeltje in en zie een meisje en jongen bij de kassa staan. Het meisje moet lachen om de verkoper en de jongen waar ze naast staat. “Doe nou maar.” drinkt de jongen aan en ik loop naar wat stripbladen toe. Ondertussen luister ik naar de dingen die ze zeggen en kijk af en toe nieuwsgierig. “Maar is het dan niet veel te duur?” vraagt het meisje verlegen en ze houd de ketting die de jongen haar voor houd, een stukje van haar af. “Je bent jarig vandaag.” Zegt de verkoper met een glimlach en het meisje lacht nog even vrolijk. “Kom op Yeigo.. Het is speciaal voor jou.” Zegt de jongen met een lieve glimlach en uiteindelijk geeft het meisje, Yeigo, toe. Ik glimlach en kijk weer naar wat bladen. “Betaal me morgen maar Aritomo. Het is zo wel goed.” Hoor ik de verkoper dan nog zeggen. “Bedankt.” Zegt de jongen, Aritomo, dan en Yeigo lacht nog even. Ik pak het blad dat ik zocht en loop naar de kassa toe. Ik zie Aritomo en Yeigo vrolijk de winkel uitlopen en de verkoper zwaait ze nog even na. Ik leg het blad op de toonbank neer en de verkoper glimlacht naar mij. “Wat is liefde toch mooi.” Zegt hij en ik kijk hem aan. Ik knik rustig terwijl hij het blad scant en ik leg het geld neer. “Veel plezier met het lezen.” Zegt de verkoper dan en ik knik weer. “Bedankt.” Zeg ik en loop ook de winkel uit. Als ik buiten sta kijk ik even naar de lucht en zie de sterren. Ik hoor de stem van Yeigo nog en kijk opzij. Zij en Aritomo staan in een omhelzing en ik zucht. Hopelijk voor hem blijft ze bij hem. Het is nooit leuk om iemand, waar je heel veel van houd, te verliezen. Ik sla mijn ogen naar de grond en trek mijn muts nog wat verder over mijn hoofd. Ik besluit om maar weer verder te lopen, misschien nog even over het strand ofzo.