~Proloog~

Mijn leven lang woon ik al op een plek, een klein flatje in Seattle. Ik woon alleen. Mijn ouders wouden mij niet meer. De rest van mijn familie wou mij ook niet. De enige die nog om mij gaf was mijn tweelingzus Skyla. Op mijn tiende ben ik het huis uitgezet, ik heb jaren op straat geleefd. Nu ben ik zestien jaar oud. De enige die mij ooit heeft gezocht was Skyla. Ze woont nog bij mijn ouders. Ze komt dagelijks bij mij langs en ik zie aan haar dat ze er toch steeds minder zin in heeft. Ik weet dat ze van mij houd, maar ze word er ongelukkig van, elke middag bij mij langs gaan. Ze gaat niet meer naar haar vrienden of vriendje, alleen naar mij toe. Van drie tot zes uur is ze bij mij. Ik was een last voor haar. Ze gaf al haar zakgeld aan mij, daardoor kon ik dit flatje huren. Ik had werk, maar omdat ik niet naar school ben geweest heb ik weinig kans op een diploma dus is het werk dat ik nu kan krijgen ook niet veel. Ik werk in een kantoor, als schoonmaakster. Ik verdien vijftien euro op een dag. Zo heb ik genoeg gespaard in zes jaar voor een klein huisje. Het huisje staat in La Push. Omdat het huisje niet duur is kan ik daar mezelf inschrijven op de school. Maar dat doe ik niet, want dan ben ik dat ‘meisje zonder ouders’ en dat wil ik niet. Skyla laat ik dit niet weten. Dan is ze van mij af, dan kan ze haar leven verder leven, gelukkig. Ik ben nutteloos. Ik snap niet dat ze mij gezocht heeft. Ik ben het toch niet waard. Ik ben helemaal niets waard. Ik ben een eenzaam nutteloos en blut meisje. Een meisje die geen zicht in het leven heeft. Een meisje dat geen vrienden heeft en wil. Een meisje dat maar twee wensen heeft. Een van die wensen komt binnenkort uit. De tweede komt nooit uit. Mijn wensen die over dood en liefde gaan. De enige die uitkomt is heel gemakkelijk, de eerste. De tweede is onmogelijk voor mij, een meisje die nooit liefde heeft gekend. Een meisje genaamd Tink. Vroeger heette ik Tink Wynter, nu heet ik Tink Invisible. Een naam die niemand ooit zou kennen, omdat ik me niet laat kennen. Omdat mijn leven in La Push niet lang meer zou gaan duren. En dat nieuwe korte leven, dat begint morgen.