Haar element.

Ze sluit haar ogen, genietend van de wind die met haar haren speelt. Ademen word moeilijk, maar dat interesseerden haar niet. Een glimlach verspreid zich op haar gezicht, voor even is ze gelukkig, echt gelukkig. Ze weet dat dit moment niet voor altijd zal zijn, maar daar denkt ze niet echt bij na. Nu is haar hoofd even leeg. Nu is ze even echt vrij. Ze heeft altijd van de wind gehouden. Lucht is haar element. Lucht mocht dan wel onzichtbaar zijn, maar dat is zij ook en dat weet ze. Het interesseerde haar niet dat er door haar heen gekeken word, zelf is ze niet veel anders. Ze is vaak te afwezig, te dromerig, om andere aan te kijken. Dat is nog een rede dat lucht haar element is, ze is dromerig, altijd ver weg in haar eigen fantasieën. Haar eigen droomwereldje. Nergens voelde ze zich echt thuis, zelfs haar eigen huis is soms als een vreemde plek voor haar. Maar in haar dromen woont ze overal waar ze op dat moment wilde zijn. Dan is dat even haar ware thuis. Ze is geen meisje die zich verstopte voor de realiteit, of niet altijd tenminste. Soms is het beter met beide benen op de grond te blijven staan en dat doet ze dan ook, hoe moeilijk dat soms ook is. Ja, ze houd van de wind, ze houd van de lucht. Dat is haar element.