Happy B’day

De volgende dag ga ik naar het politiebureau met Mathijs en mijn moeder. Ik vertel mijn verhaal en de agent stelt vragen over hoe de jongen eruit ziet. Ik beantwoord zijn vragen zo goed mogelijk en een keer barst ik in huilen uit. Mathijs slaat troostend zijn arm om me heen en hij maakt het verhaal af en meld zich als getuige. Na de aangifte gaan we naar huis en blijft Mathijs de hele dag bij me.
Een paar dagen later word ik opgebeld met het nieuws dat de jongen is opgepakt en dat er 240 uur taakstraf en 4 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf wordt geeist. Na dit nieuws lukt het om de aandranding te vergeten.

“Gefeliciteerd lieverd!” roept mijn moeder als ze de deur van mijn slaapkamer open doet. Slaperig doe ik mijn ogen open. “Mmmm” kreun ik en ik kom overeind. Mijn moeder geeft me een kus op mijn wang. “Eindelijk 17 meisje” zegt ze. “Ik weet nog wel toen ik 17 was.” Mijn moeder kijkt dromerig voor zich uit. “Mam!” roep ik en ik zwaai met mijn hand voor haar ogen. Ze schrikt op. “Sorry hoor” zegt ze. “Kom je zo naar beneden? Ik heb warme broodjes” zegt ze en ze loopt de kamer uit. Snel loop ik naar de badkamer en stap onder de douche. Na 5 minuutjes draai ik de kraan uit, droog ik me af en loop naar mijn kamer. Ik trek mijn nieuwe kleren aan en mijn zwarte pumps. Ik maak me op, kam mijn haar en loop naar beneden.Als ik de keuken in loop schrik ik me dood. Om de keukentafel zitten Ysa en Nina en mijn moeder. Ik heb een deja vu gevoel. “Wat doen jullie nou hier?”gil ik. Meteen springen ze allebei op en geven me een knuffel. “Gefeliciteerd!” roepen ze. “Dank jullie wel!!” roep ik en ga aan tafel zit. Terwijl ik een broodje smeer herhaal ik mijn vraag. “Wat doen jullie nou hier?”
“Als je je broodje snel opeet zie je het zo” zegt Nina. Meteen begin in mijn broodje in mijn mond te proppen. Als ik het op heb spring ik op. “Oke! Ik ben klaar” roep ik. Ysa lacht. “Nieuwschierig aagje.” Mijn moeder staat ook op. “Ga je mee?” vraagt ze aan mij. Ik knik en loop achter haar aan. Voordat we de voordeur uitlopen doet mijn moeder me een blinddoek om. “Moet dat nou?” vraag ik. “Ja” zegt mijn moeder. Ik zucht. Dan pakt mijn moeder mijn hand en leidt me naar buiten. Plosteling laat ze me los. “Hier blijven staan” zegt ze. Ik hoor dat Nina en Ysa ook naar buiten komen. Dan maakt iemand mijn blinddoek los. “Verassing!” roepen Ysa, Nina en mijn moeder in koor. Ik knipper en staar met open mond naar mijn cadeau.