Proloog

Larry geeft zijn tante en oom na een langdurig afscheid eindelijk een zoen, daar gaat hij dan. Dit is de eerste keer dat hij met de trein weggaat zonder familie of vrienden. De trein maakt een schokbeweging en verschrikt grijpt hij een paal vast.

Er komt een meisje op hem afgestapt. ''Hallo, ik ben Paulien Greppel.'' Larry lacht verlegen en wilt zijn naam zeggen, maar Paulien houdt hem tegen. ''Ik heb van alles over magie in boeken gelezen, ik kan jouw naam zo raden.'' Larry kijkt verbaasd en vol ongeloof. Paulien ademt even diep in en uit. ''We beginnen met de beginletter van je naam, is het een A? Of een B? Misschien een C?'' Larry schudt zijn hoofd, ''L''. Het hoofd van Paulien wordt rood, ''wat nou L, ik zou er zelf ook wel achter komen hoor!'' Larry doet van schrik een stap naar achter. ''Sorry, ik voorspelde met míjn magische krachten dat dit nog wel een eeuwigheid zou gaan duren.'' Boos stampt Paulien weg.

Larry stapt de trein uit en kijkt om zich heen. Hij dacht dat ze wel een grapje zouden maken over dat de school ook echt de vorm van een varken heeft, maar dat was niet gelogen. Larry's mond valt open. De deur zit bij de uitgang van het varken, met een vies gezicht kijkt hij ernaar. Dan stapt er een scharminkel ventje op hem af. ''Hallo, ik ben Harold, ik ben de opzichter hier en ben voor de rest van je leven hier iemand op wie je altijd kan vertrouwen, eens zal alleen mijn huis in brand worden gestoken, maar dat is nog heel ver weg.''