soms moet je afscheid nemen. en dan kunnen ze wel zeggen afscheid nemen bestaat niet maar ik heb vaak genoeg afscheid moeten nemen, en dan voor altijd. dat breekt je, het is niet fijn en doet veel pijn in je hart, als een mes steekt het en laat het krassen achter. daar gaat dit gedichtje over.

afscheid nemen bestaat

je staan dicht tegen me aan
het is tijd om te gaan
een glimlach
een kus op mijn voorhoofd
ik zie je snel
bel je wel?
nog een kus
laatste glimlach
en een traan
dicht tegen me aan
het is nu echt tijd om te gaan

je draait je om
loopt weg
zwaait
ik wou roepen
maar een brok woorden bleef steken
in mijn keel
een traan
jij bent voorgoed bij mij weggegaan
niet meer gebeld
niet meer gemailt
nooit meer gezien

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen