Deel3.
De jongen die hun wou tegen houden, is terug gegaan en stond beschaamd met zen rug naar mij. Ik wende men blik van hem af en keek naar de twee jongens die voor mij stonden. De één had een grote grijns en de andere een lieve lach. "Wat?" vroeg ik zonder emotie. De jongen zijn grijns ging een beetje weg, maar niet helemaal. "Wel hij daar *Wijst naar de jongen die je van ergens herkent* ziet jou wel zitten! " Riep de jongen uit. Ik haalde men wenkbrouw op. Zijn grijns kwam weer helemaal terug & de andere jongen zijn lach werd groter. Ik keek naar de jongen, die me zo bekend voorkwam. Ik zag dat hij even keek, maar toen hij zag dat ik keek, keek hij snel weer de andere kant op. "Serieus?" Vroeg ik droog. "Jaa!" riep de jongen met zijn grote lach. Ik stond recht, trok mijn oortjes uit en wou naar de jongen gaan. Nog voor ik vertrok, gingen de andere jongens naar hem. "Veel geluk Cody!" riepen ze blij naar hem. 'Cody...' Dacht ik. Ik dacht iets, wat onmogelijk was. Ik stond achter de jongen. Hij was iets groter dan mij. Ik tikte op zijn schouder en zag dat hij verschoot. Ik was benieuwd wie hij was...
Srr, zo saai reactie's aub(flower)
Reageer (1)
Jeeeeeeeeeeeeey CODY SIMPSON
1 decennium geledenJe schrijft goed!