Chapter 2
sorry dat ik gisteren geen heb kunnen posten maar ik zat in de fotografieles tot 10 u x
enjoy
We zijn niet je echte ouders”. Ik kon mijn oren niet geloven. Toen nam ik een glas uit de kast en schonk wat water in om te bekomen. Mijn ouders zijn mijn ouders niet. Nieuwsgierigheid bekroop me en ik zette me terug op mijn stoel. “Wie dan wel?” Vroeg ik nog half aan het bekomen. “Hier hebben we je dossier”.” We hebben je geadopteerd toen je nog geen maand oud was”. Ik bekeek de papieren en ik was vastbesloten, ik ga mijn echte familie gaan opzoeken. “ Jen er is nog iets”. Ik keek mijn moeder weer nieuwsgierig aan. “Heb je nooit het gevoel gehad dat er iets ontbreekt in je leven”? Ja een knappe jongen langs mijn zei. Ach jenna hou op met zo tegen jezelf te praten ik dacht altijd dat het was omdat ik nog nooit een vriendje gehad heb maar ik voel het wel. Mijn moeder wekte me uit mijn gedachtenstroom en keek me medelevend aan . Dit was wel veel om te verwerken. Ze schraapte haar keel en begon te praten. “ De reden dat je dat gevoel hebt is nogal logisch je bent niet alleen geboren”. Ik keek haar niet begrijpend aan. “ lieverd je bent een tweeling”. Ik had altijd al gehoopt dat ik een tweeling was en nu het werkelijkheid is voel ik me deels weer gelukkig ik had een echte zielsverwant, iemand die mij begreep, iemand die wist wat er aan de hand is alleen al door mij in d eogen te kijken, die voelde wat ik voelde en als er wat mis was. Ik heb altijd al mijn “nicht” gehad die nu waarscheinlijk mijn nicht niet is, met haar heb ik een zeer sterke band maar of die even sterk is betwijfel ik. We noemen elkaar wel altijd ons twinzusje maar het was nooit echt” echt”. Ik hou echt veel van haar maar ik vrees dat zij nooit zo dicht zal staan als mijn echte wederhelft. Al komt het heeeel dicht in de buurt. Ik zat nu op mijn kamer muziek te luisteren, ik had mijn “ouders” beneden achtergelaten met de woorden “ ik moet even nadenken”. Ik had de papieren mee naar boven genomen en ze eens goed doorlezen . mijn echte familie woont niet echt dicht als je hetr zo kan noemen. Ze wonen namelijk in amerika, het dorpje ken ik niet maar dat zocht ik later wel uit. Ik ga eens bespreken met mijn adoptieouders hoe ik het zou regelen en hoe ik daar zou geraken. ..
Reageer (2)
oke. Ik had het maar een klein beetje mis
1 decennium geledenze moet op schieten zometeen wordt ze in het vliegtuig een wolf
1 decennium geledenen dat wil je natuurlijk niet hebben