00,10

DJenna Warner

Ik zette mijn handen in mijn zij toen ik bij Lynn's balietje aan was gekomen. De punten van sommige ringen die ik om had, zo'n stuk of 6, drukten gevaarlijk tegen mijn huid aan. Maar ik was té kwaad om daar nu aandacht aan te besteden. Ik stak mijn wijsvinger, die Lynn net nog zorgvuldig zwart had gelakt, naar Lynn uit en ik zette een stapje dichterbij. Lynn die aan het babbelen was, meldde de klant dat ze zo zou terug bellen en ze gooide de hoorn op de haak. Keek me met een glinstering in de ogen aan en vouwde haar handen in elkaar. "Én? Hoe ging het met Jesse?" Vroeg ze nieuwsgierig. Mijn ogen spuwden vuur toen ze zijn naam alleen al úitsprak. "Hou. op. over. hem.." Sprak ik woord voor woord, ik was nog steeds wit heet en ik had de nijging die grote grijns van haar kop af te slaan. Ze keek me verwilderd aan toen ze mijn bik schepte. "W-wat is er gebeurd?" Vroeg ze hakkelend en ze was direct een en al oor. "Dacht je nou echt dat ik aardig tegen hem ging doen? Toen ik die grote grijns op zijn, uber lelijke gezicht zag was ik al direct klaar met hem!" Riep ik gefrustreerd en ik gooide mijn handen omhoog. Ik wankelde opzij toen ik mijn steun kwijt was en ging door mijn enkel. "Ah! Rot hakken, kloten studio, aaaaah!" Gilde ik gefrustreerd en ik trok de zwarte pumps uit die Lynn me had aangetrokken. "DJ?!" Riep Lynn hysterisch en ik hoorde hoe ze, zo sne als ze kon op haar meters hoge hakken, naar me toesnelde en naast me neer knielde. Ondertussen diggelden de tranen over mijn wangen, het deed écht pijn. "Jou'n schuld.." Zei ik fluisterend, nog steeds boos. Natuurijk meende ik hier niks van, Lynn had altijd het beste met me voort, nouja tot vandaag dan. "Sorry Sorry Sorry DJ!" Zei Lynn hyper en ze wapperde met haar handen, haar rode nagels glinsteren gevaarlijk in het licht. Wat me deed denken aan mijn moeder. Lynn was nooit de slimste geweest, want ze stond er wat hopeloos bij. "Ah Lynn doe alsjeblieft wat, of ik gil de hele studio bij elkaar en laat je per direct ontslaaan!" Gilde ik weer, ik was niet te houden nu. Ik was kwáád, en dat allemaal om zo'n stomme kerel. Nog steeds deed Lynn niks en ik stond op het punt mijn mond open te trekken. Toen ik voetstappen in de grote gang hoorde, het was direct stil in het administratie 'blok'. Een stuk of 10 paar ogen over het muurtje heen gluren, de voetstappen kwamen als maar dichterbij. En ik herkende de stem uit duizende, ik maakte een kots gebaar en Lynn's hoofd schoot richting de gang waar het geluid vandaan kwam. "Hallo? Kan iemand me de weg naar de wc's geven? Mijn rondleidster is er vandoor gegaan en..." Verder hoorde ik het niet en begonnen de 10 jonge meisjes te schreeuwen. "Nee Nee nee!.." Siste ik en ik keek Lynn smekend aan die op het punt stond mee te juichen. Ik trok ruw aan het zoompje van haar jurk en Lynn sloeg een gil waardoor ze met een plof naast me neerkwam. "Godsamme die kerel mag me zo niet zien, sleep me weg nú!" Siste ik naar Lynn die me met grote ogen aan keek. "Nee Joh, misschien kan hij je h-" Siste ze terug maar ik gaf haar een tik in haar gezicht en rammelde haar door elkaar. "Nee, ik zeg toch nee, sleur me hier weg nú!" Ik duwde Lynn omhoog, die mijn armen vastpakte en me meebegon te sleuren, hoe geniaal. "Mpf.." Sloeg ik hopeloos uit en ik staarde wat dommig voor me uit, waarom was Lynn ook alweer niet zo snugger? Mijn kont schuurde pijnlijk over de grond en ik kwam langzamerhand de grote kamer binnen. Wat ik niet had gemerkt was dat het gegil was opgehouden en dat de voetstappen opnieuw, hoorbaar, dichterbij kwamen. "Hallo?" Riep weer iemand. "Stoooop!" Fluisterde ik zacht naar Lynn, die me weer direct los liet en ik met een klap op de grond terecht kwam. "Godomme Lynn.." Gromde ik zacht, maar ik had geen tijd er op in te gaan, snel ging ik op mijn knieen zitten en stak ik héél voorzichtig mijn hoofd om het hoekje. Waar hij stond en zijn blonde haren eens uitschudde. "Djeez, is hier echt niemand?" Mompelde hij wat in zichzelf. Toen hij richting de deur keek en zijn weg vervolgde trok ik mezelf snel terug en keek ik paniekerig richting Lynn, hij mocht me écht niet zo zien, hij zou me uitlachen, breed. "Haal me hier weg!" Siste ik en ik gaf haar een drukkert, waar ik niet aan had gedacht was de meters hoge hakken van Lynn. Half strompelend viel ze naar achter, ondertussen probeerde zich nog aan vanalles, hopeloos, vast te grijpen, waarbij ze een hele kast met CD's bovenop zich trok, met veel geweld viel alles op de grond en kon ik het wel vergeten. We waren erbij. En inderdaad nog geen halve minuut later verscheen Jesse's hoofd en stak ik mijn tong naar hem uit, waardoor zijn net nog brede grijns, halveerde maar niet verdween. Integendeel, hij werd alleen maar groter toen hij Lynn zag liggen. "Wat is hier gebeurd?" Vroeg hij grinnikend en hij baande zich een weg door de kapotte cd's richting Lynn, hij trok het kastje omhoog en glimlachte naar haar. Lynn's wangen kleurden hevig en hij stak zijn hand naar haar uit. "Moet ik helpen?" Vroeg hij vriendelijk, en nog steeds blozend pakte Lynn zijn hand. Hij hielp haar omhoog, en streek een paar stukjes cd uit haar haar. Perfect koppel, dacht ik gemeen. Zo snel als ik kon, duwde ik mezelf omhoog en streek ik mijn jurkje glad, zo goed als het kan baande ik me een weg naar de gang, maar ik werd tegengehouden door een warme hand die zich om mijn pols sloot. "Wat ga je doen?" Vroeg hij zacht. "Weg.." Mompelde ik toen ik me omdraaide, zijn blauwe ogen stonden bezorgd, maar glimden zoals altijd. "Dacht het niet, je enkel ziet er flink verstuikt uit.." Zei hij en hij wees richting mijn opgezwollen enkel, hij begon al blauw te worden. Hoe wist hij dat ik mijn enkel had geverstuikt, ik had toch niks gezicht. Toen herinnerde ik me dat ik Lynn mee had, die zoals gewoonlijk haar grote mond niet had kunnen houden. Ik zakte neer op de grond en staarde voor me uit. Klemde mijn handen om mijn enkel, het deed inderdaad veel pijn. Ik merkte hoe hij voor me knielde en me opnieuw een bezorgde blik gunde. "Nu ben je niet zo praats meer of niet?" Mompelde hij terwijl hij zijn handen om mijn handen klemden, ik schrok van zijn aanraking, mijn handen begonnen te tintelen. En ik keek op, tegelijkertijd kruisde zijn blik de mijne, snel keek ik weg toen hij me aanbleef staren. Hij grinnikte even en haalde toen mijn handen, gemakkelijk, los van mijn enkel. Zijn warme vingers gleden over mijn enkel. "Dat is niet best, ik denk dat je dit even moet laten nakijken.." En voordat ik het wist, had hij zijn armen onder mijn benen gesloten en klemde hij me achter mijn rug, hij tilde me zonder moeite op en van schrik gooide ik mijn armen om zijn nek. "Jesse ik kan heus zelf wel lopen.." Zei ik nu weer wat kwaad, ik mocht hem niet, en dat zou ook niet veranderen.