Hoofdstuk 4

De volgende dag gingen Katrien, Ronald en ik weer naar die plek. Maar toen kwamen ze een man tegen die zei scheer je weg jullie hebben hier niets te zoeken. Toen ging ik Engels praten en de man liet ons door lopen. Toen we bij het einde van de dijk kwamen kwam Kim aan fietsen. Dus we gingen maar even naar de snackbar om een patatje te halen. Later gingen we weer terug en nu zijn we thuis. We gaan naar mijn kamer om te overleggen waarom de man ons weg stuurde. ‘’Hij heeft iets te verbergen’’ zei Ronald meteen. Katrien vind dat Ronald gelijk heeft en zegt ‘’inderdaad we moeten een plan hebben en snel. We gaan weer naar de dijk en dan naar Ongelukslaan 13! Inderdaad we hebben meer informatie nodig over Alicia anders kunnen we haar niet vinden. Precies, dus opschieten hup naar nummer 13! We komen aan bij het huis we bellen aan de vrouw doet open, en vraagt of we Alicia al gevonden hebben. ‘’sorry maar nee’’zegt Ronald we hebben meer informatie nodig over haar. Ze antwoord: ze heeft zwart haar, blauwe ogen en is lijkbleek o ja,en ze is vervloekt omdat ze wist te ontsnappen uit dit huis. We schrokken maar waar kan ze dan zitten? Ronald noemt alle dingen nog een keer op: zwart haar, blauwe ogen, lijkbleek en vervloekt oké. Dus we lopen de laan uit en plots aan de andere kant van de dijk staat ze. Alicia ze maakt een gebaar dat we mee moeten komen. Ze vecht tegen zichzelf is duidelijk te zien. ‘’Logisch ze is vervloekt weet je nog? ‘’schreeuwt Kim tegen Ronald. Hallo ik ben niet doof hoor, dus we lopen rustig met Alicia mee. Ze laat een weilandje zien het staat vol met riet. Plots denk ik aan het briefje en haal het uit mijn zak en geef het aan haar ik vraag: ‘’heb jij dit geschreven?’’ ze knikt ja. Waarom praat je eigenlijk niet? Vraagt Kim. Alicia schrijft met een stokje in het sand dat ze niet meer kan praten sinds ze is vervloekt. Wat erg zegt Katrien, weet jij misschien waar deze sleutel van is? Vraag ik. Ze knikt weer en schrijft ja. Ze zegt dat we haar verder moeten volgen we komen bij een grote kist. Alicia pakt de sleutel uit mijn hand en maakt de kist open, er zit een trap in die naar beneden lijd. Ronald pakt zijn aansteker en schijnt voor ons uit. Dan zien we een deur, we proberen de sleutel maar hij past niet. Alicia schrijft dat we verder moeten zoeken naar meerdere sleutels, daarna schrijft ze dat het steeds moeilijker en gevaarlijker gaat worden en dat we spullen moeten hebben. Een zaklamp, een mes, een kruis (of een ketting met een kruisje eraan) en niet te vergeten knoflook. We vragen waarom, ze waarschuwt ons voor vreemde wezens die de mens nog nooit gezien zou hebben. We gaan terug naar huis omdat het donker begint te worden.