Gryffindor

De grote zaal was enorm. De eerst jaars waren er nog niet. Professor Anderling had me al een heleboel uitgelegd. Hoe hier de lessen in elkaar zaten. Waar de leerlingenkamer was en zo veel meer. Snel liep ik naar de leerlingetafel van griffoendor. Aangestaard door alle anderen en vooral Malfidus dan, ging ik naast Hermelien zitten.
“Ik wist het, ik wist het”
“Hermelien, jij weet altijd alles zeg je.”
“Gefeliciteerd Noor” En harry gaf me plechtig een hand.
“Goedgedaan meid”
Het was Fred die achter me stond. Snel draaide ik me om. Hij gaf me een kus op mijn hand. Ik bloosde en hij liep weg.
“Ik denk dat er iemand verliefd is?”
“Ron, Hou je mond”
Perkamentus stond op. Ron was verschoten van wat ik had gezegd en zat met een verbaasd gezicht naar me te kijken.
“Ron, stak kwijl je”
“O Hay Marcel” het was een klungelige jongen maar hij leek me wel wijs.
Snel werden we aan elkaar voorgesteld door Hermelien en Perkamentus begon te praten. Gelukkig ging het niet over mij. De eerst jaars werden ingedeeld en dan stond er een padachtige dame op.
“Iel, wie is dat?”
“Noor, luister, dan weet je het. Dat is Dorothea Omber. Iemand van het ministerie”
“Bha, waarom altijd die van het ministerie”
“Hoe bedoel je Harry”
“Ze betekenen alleenmaar ongeluk”
Naadat de pad klaar was stonden we allemaal recht en gingen we gezamelijk naar boven.
“En het eten?”
“Daar was je te laat voor.”
“Ok”
De kamer was zo mooi. Over hingen rood gele tapijten en de vloer was zelf niet eens zichtbaar.
“Hoorde ik nu net dat je geen eten had?”
Fred stond weer achter mij.
“Kom, we gaan eten.”
“Doei jongens” en we liepen de toren uit.