With pleasure ~ CB - 31
'En wat moet ik volgens jou dan doen?' Plaag ik hem en strijk lichtjes met mijn nagels langs zijn zijdes. 'Dat in ieder geval niet.' Grijnst hij en trekt aan mijn handen. Ik lach stil zodat de andere niet door hebben dat we wakker zijn. 'Is iedereen nu hier?' Strify knikt en sluit zijn ogen weer. Ik voel zijn duimen licht over mijn rug heen strijken. Grijnzend kijk ik naar Strify en wacht rustig tot hij weer zijn ogen opent. 'Je moet meer eten.' Zucht hij, nog steeds zijn ogen dicht. Ik trek een pruil en ga op zijn heupen zitten. 'Ik eet genoeg hoor.' Sputter ik tegen en steek mijn neus in de lucht. Wanneer mijn topje wordt opgetild duw ik deze vluchtig omlaag en kijk Strify doordringend aan. 'Ik zei toch dat je ze kunt tellen?' Met moeite weet ik een boze blik te bedwingen. 'Deze zijn ook smal, bijna lucifershoutjes.' 'Strife hou op.' Zeg ik en laat mijn hoofd hangen waardoor mijn haar mijn ogen verbergt. Zijn warme armen trekken me weer tegen hem aan. 'Sorry.' Fluistert hij en strijkt weer rustig over mijn hoofd heen. 'Zullen we opstaan?' Vraag ik, zijn verontschuldiging negerende. Zijn 'mh' bevestigt het en ik rol van hem af. Mijn ogen vallen op een langwerpige spiegel. Langzaam neem ik mezelf op. Zo dun was ik nou ook weer niet..toch? Ik til mijn shirt op en bekijk mijn buik. Niks mis mee, alleen.. Tussen mijn duimen en wijsvingers pak ik wat vel vast. Vet. Ruw worden mijn handen vast gepakt en kijk ik via de spiegel in Strify's ogen die streng staan. 'Hou op, alsjeblieft.' Fluistert hij. Zijn blik veranderd naar smekend en bezorgd. Ik kijk weg en mijn armen vallen langs mijn lichaam wanneer Strify ze loslaat. Zijn voetstappen verdwijnen uit de kamer. Langzaam draai ik me om en zucht. In Strify's kast vind ik een wijde broek van dik stof die ik aantrek en slof de kamer uit, door naar mijn kamer zonder op te kijken naar de mannen. Wanneer ik mijn kamer in loopt kijkt Max op van mijn bed en mauwt naar me. 'Vind jij mij te dun?' Vraag ik aan hem terwijl ik me langs hem oprol. Zijn gespin maakt me gelukkig, natuurlijk zou hij niet tegen me praten, maar het voelde fijn voor mij om tegen hem te spreken. 'Kom.' Zeg ik tegen hem, en klap twee keer met mijn hand tegen mijn boven been aan waardoor Max meteen op springt en achter me aan loopt naar de woonkamer. 'Goed morgen, slaapster.' Grijnst Romeo naar me. 'Morgen.' Werp ik terug en zak neer tussen hem en Kiro. 'Moet je niet eten?' Ik kijk naar Yu die zijn wenkbrauw op trekt. 'Dadelijk, even wakker worden.' Zucht ik en til Max op mijn schoot.
De middag vangt aan en nog steeds heb ik niks gegeten. 'Amilia, je gaat nu eten.' Hoor ik een stem langs me waardoor ik opkijk. 'Heh, o ja, ja..' Zeg ik en loop naar de keuken toe waar ik een kom met muesli en melk klaarmaak. Iets waar ik van walg aangezien ik melk niet eens lekker vindt, maar het verteert bij mij snel. Rustig neem ik plaats, blik op de klok die tien over twaalf aangeeft en neem een hap muesli dat ik stil laat liggen in mijn mond. Als ik tevreden ben begin ik te kauwen, net zolang totdat alles verkruimelt is.
Reageer (1)
Mooi verhaal!
1 decennium geledenMaar ze moet echt gaan eten, ik ben het met Strify eens!