Byebye!

Ik loop met het mes aan de koningin haar hals, over het plein, door de mensenmassa, naar waar mijn vrienden afgezet worden. Ik zie een bewaker een ijzeren ketting vasthouden, waaraan ze vastzitten. "STEEK ZE NEER!" schreeuwt ze plots. De bewaker grijpt Aimey en houdt zijn zwaard tegen haar keel. "Als je me niet direct laat gaan, steekt hij ze neer. Als je me vermoordt steekt hij ze neer. Als je me loslaat, mogen jullie gaan." zegt ze. "Fijn." denk ik. Toch laat ik haar los. "Braaf meisje." grinnikt ze. "steek ze neer." zegt ze kil. De bewaker haalt zijn zwaard dichter naar Aimey's keel en ik zie een druppel bloed langs haar hals lopen. "ignis divine." hoor ik een stem in me zeggen, "Zeg het.. Zeg: ignis divine." gaat de stem in mij door. "i.. Ignis divine." fluister ik. "HAAAAARDERRR!" schreeuwt de stem in mij hysterisch. Mijn hoofd begint te kloppen en ik voel ongelooflijke hoofdpijn opzetten. "IGNIS DIVINE!" schreeuw ik. Ik voel energie door mijn aderen stromen, ik voel me sterk. Ik verstevig mijn greep rond het mesje en ren onmenselijk snel naar de bewaker waarna ik mijn mes in zijn keel steek. Ik hoor de man gorgel geluiden maken en ik haal het mes uit zijn keel. Ik trek snel Aimey uit zijn armen en steek het mes door de ijzeren ketting. (Gelukkig) gaat hij erdoorheen, ondanks de ketting sterker zou zijn. "RENNEN!" schreeuw ik en met zijn allen rennen we weg. Lola raakt achterop en het lijkt er niet op dat ze ons zal inhalen dus ik verminder mijn vaart en trek Lola op mijn rug. "Bijwerkingen van Casey." denk ik grinnikend. "Ik ben een monster." Ik voel me raar vanbinnen. Ik voel me goed omdat ik ze gered heb, maar zo slecht omdat ik de man heb vermoord. Ik hoop dat de man het overleeft, ik hoop het met heel mijn hart. "Jamie, bedankt." stamelt Lola. "'t is al goed. Hopelijk kunnen we hier veilig wegkomen." antwoordt ik. Ik ren wat sneller en haal Drew, John en Aimey in. "Kom mee!" roep ik naar ze. Ik sla links af het bos in, hopend dat ze ons daar niet zullen vinden. In mij voel ik de aanwezigheid van de stem, alhoewel een stem niet aanwezig kan zijn, ik voel dat hij ieder moment iets kan zeggen. "Je moet naar die grote boom voor je, dan schuin links en door rennen. Daarna kom je bij een enorme scheur in de grond, je moet daar in afdalen. Een paar meter in de scheur zit een hol waar je kunt schuilen." zegt de stem snel. Ik volg zijn instructies op en al snel vinden we de scheur. Ik breek de boeien van hun polsen af en buig ze aan elkaar, zodat we een soort touw hebben. Ik bind hem om de boom en sla er een dikke, puntige tak in, zodat hij niet los laat. "We gaan hierin." zeg ik. De anderen kijken me geschrokken aan. "Dat meen je toch niet?" vraagt Aimey. "Ja, toch wel." zeg ik kil. Ik daal af in de scheur en zie de grot. "KOM NOU!" roep ik naar ze, waarna ze mijn bevelen opvolgen. Ik zet mijn voeten op de rand van de grot en zet mezelf af tegen het touw, de grot in. Ik kruip naar de muren van de grot en zie hoe Drew en Lola naar binnen komen en John en Aimey hen volgen. "Hier zijn we wel veilig voor een tijdje." zeg ik zuchtend van opluchting.