I'm Alive - 19 - please, take me with you

Mijn ogen schieten open en voel de tranen meteen weglopen. Jile staat naast mijn bed en pakt mijn handen vast. 'Wat is er mama?' Vraag hij terwijl hij op bed erbij klimt en zich tegen me aan nestelt. 'Niks liefje, alles is in orde.' 'Lieg niet.' Fluistert hij terug en kijkt op naar mij. We zijn de enige in de kamer, op het piepgeluid na dat van een monitor afkomt. 'Heb je erge herinneringen over gehouden aan die avond, Jile?' Vraag ik zachtjes terwijl ik door zijn haren heen strijk. Een tijdje blijft het stil en het voelt wel prettig. 'Ja, ik ben bang voor papa. Ik ben bang dat hij mij komt halen wanneer hij vrij is.' Fluistert hij zachtjes en snikt lichtjes. 'Is hij wel lief voor je geweest?' Vraag ik zachter en voel de tranen weer opwellen. 'Ik ben pas op mijn zevende naar de eerste klas gegaan..Papa gaf mij amper aandacht, alles wat hij wilde was jou weer terug krijgen en die stomme drank. Gelukkig was Flynn er vaak die mij hielp bij mijn ontwikkeling.' Licht snuif ik en trek Jile tegen mij aan. 'Niemand zal jou meer pijn doen liefje.'

'Mama?' Klinkt Jile's stem na een lange tijd stilte. 'Neem je mij mee?' 'Waar wil je heen liefje?' 'Ik wil mee naar waar jij ook toe gaat.' Zegt hij en komt een beetje overeind. Ik kijk hem aan met een lege blik. 'Ik heb je tegen Tony horen zeggen dat je bang bent dat dit niet werkt..' Zegt hij en legt zich weer neer. 'Als jij gaat wil ik met je mee mama.' 'Dat kan niet, jij moet nog een heel leven leven, je hebt een hele toekomst voor je.' 'Maar niet zonder jou!' Snikt hij luid. Ik voelde het gewoon in mijn, voor de zoveelste keer, verplaatste hart dat dit te veel is geworden. 'De dokters vertelden ons dat we van de knop bij de monitor moeten weg blijven, omdat dat de knop is die jou 'uitzet'..Als dat gebeurt zou je niet meer wakker worden.' Fluistert hij. Mijn ogen glijden naar de knop toe en lijken me een verlichting te geven. Misschien moest ik die knop gewoon in duwen? 'Ik wil met je mee.' Klinkt Jile's stem en hij kijkt me weer aan. 'Ik voel dat je wegvalt.' Snikt hij naar me. Langzaam breng ik mijn handen naar zijn nek en sluit ze er voorzichtig om heen. 'Neem me alsjeblieft mee, mama..Doe het, alsjeblieft.' Snikt hij terwijl hij zijn rechterhand bij de knop houdt. 'Het spijt me Jile.' Snik ik nu ook. Jile schud zijn hoofd naar me. 'Ik houd van mama, wat je ook doet.' Glimlacht hij.