Deel 3

Vermoeid laat ik mijn hoofd tegen Justins schouder rusten, terwijl hij zachtjes met zijn hand over mijn rug wrijft. Ik weet dat hij zijn best doet om me gerust te stellen, maar het helpt niet. De tranen zijn minder geworden, maar nog steeds daar. “April, alsjeblieft.” Justins stem klinkt smekend. Voor de zoveelste keer vandaag schud ik mijn hoofd naar Justin. “Vind je me leuk?” Zijn vraag overvalt me, waardoor ik niet nadenk over mijn woorden. “Ja.” Mijn stem klinkt zwak. “Hou je van me?” Ik knik. “Haat je me, omdat ik net 1 april zei?” Ik knik opnieuw. “April, je moet weten dat ik ontzettend veel van je hou. Ik zou je elke dag willen zoenen, met of zonder 1 april. Ik dacht dat je me wegduwde, omdat je me niet wilt. Ik raakte in paniek. Nee, eigenlijk had ik dit zo bedacht. Dit was mijn kans. Als jij me weg zou duwen en zeggen dat je me niet wilt, zou ik 1 april roepen en doen alsof het een grote grap was. Maar eerlijk April? Ik hou van je, meer dan van wie dan ook. Ik wil elke dag bij je zijn, vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week, 52 weken per jaar. Altijd.” Ik voel Justins lippen opnieuw op de mijne, maar dit keer duw ik hem niet van me weg. Onze zoen is intens en liefdevol. Ik voel het door mijn hele lichaam stromen. Toch blijven de woorden 1 april door mijn hoofd spoken als het irritante deuntje van een slechte reclame. Justin laat me voorzichtig los. Waarschijnlijk voelt hij de twijfel. “April, echt. Ik hou van je.” “Ik hou ook van jou”, mompel ik. Ik heb een aantal seconden nodig om na te denken over Justins woorden, maar neem daarna een besluit. “Maar flik het me nooit weer om zo’n slechte 1 april grap met me uit te halen.”

~ Einde ~