016~

Nia Fabregas

“Ben je al weer afgekoeld?” zei Cesc en hij kwam de kamer inlopen. “Wat kom je doen?” vroeg ik nors. “Ik wil niet veel zeggen, maar ik ben elke dag op bezoek gekomen. Wat is er dan nu zo raar aan dat ik op bezoek kom?” vroeg Cesc verbaasd. “Volgens mij had ik je weggestuurd.” Zei ik boos. “Je wilt dus echt dat ik weg ga?” zei Cesc verbaasd. “Ik wil dat je gaat. Je moet een schrift voor me halen. Oh en een paar pennen. Daarna zien we wel verder.” Zei ik en ik ging weer met mijn rug in de richting van Cesc liggen. “Wat jij wilt.” Zei Cesc en hij liep weer weg. Ik sloot mijn ogen en viel langzaam in slaap.

Ik heb geen idee hoelang ik geslapen heb, maar toen ik wakker werd zag ik dat er een aantal schriften en pennen op het kastje lagen. Ik pakte het bovenste schriftje en opende hem ‘Geen idee waar je het voor nodig hebt, maar hier is het. Veel plezier met je schrift en ik kom morgen ochtend langs. Love U. Cesc’ Oke, wat is het toch weer een lieve broer. Ik pakte een van de pennen en sloeg daarna de bladzijde om. Ik weet dat ik had gezegd dat ik niet meer aan Nicklas zou denken, maar ik kan beter mijn gedachten van me gaan afschrijven. Dat maakt het een stuk gemakkelijker.

Lieve Nicklas,
Ik weet dat je dit nooit te lezen krijgt,maar dat maakt niet uit. Zolang ik mijn gevoel hier kwijt kan is het goed. Heel diep van binnen houd ik echt van je. Ook al ken ik je niet persoonlijk. De manier waarop je praat is al genoeg. Je maakt iets bij me los, iets wat nog nooit iemand heeft gedaan. Het voelt alsof we voor elkaar gemaakt zijn, alsof we bij elkaar horen. Je kunt het vergelijken met Yin en Yang. Die twee horen bij elkaar, ze kunnen niet zonder elkaar. Ik denk dat ik niet zonder je kan, maar ik weet dat het beter is zonder jou. Dus ik zal nooit mijn gevoelens aan je tonen. Ik zal voor altijd van je houden, zo’n gevoel kan je namelijk niet aan twee mensen geven. Helaas zal ik het nooit met je delen. Ik houd van je, maar blijf niet bij me. Ga weg en kom niet terug. Verlaat me en laat me alleen, dan komt alles goed. Vaarwel.

Ik houd van je, voor altijd.

Er drupte een traan op het schriftje, het liet de woorden ’vaarwel’ vervagen. Alsof ik geen afscheid mocht nemen..