* OO6 * Honesty is the first chapter in the book of wisdom

Toen Liam door had dat hij zijn verhaal moest vertellen werd hij rood. Hij kwam niet uit zijn woorden en begon al stotterend totdat ik zei dat hij moest ontspannen. Hij nam mijn advies aan en zo kwam zijn verhaal toch al redelijk vloeiend eruit.
‘Ik weet dat ik me als een idioot heb gedragen maar het is zo ik heb gewoon geen idee hoe ik me moet gedragen bij jou. Soms heb ik het gevoel dat ik mezelf kan zijn bij jou en dan denk ik altijd dit kan niet want ik heb dit nog nooit gehad bij een meisje. Bij Zack kan ik ook gewoon mezelf zijn, maar dat is omdat het mijn beste vriend is maar bij jou weet ik het niet. Ik ken je ook nauwelijks, dat maakt het ook zo raar voor mij. En ik weet dat ik soms dingen zeg zonder na te denken en ik weet van mezelf dat ik daar ook echt altijd spijt van heb. Maar bij jou… Het is onbeschrijfelijk wat ik voel als ik bij jou ben. Het is alsof jij een vrouwelijke versie bent van Zack tegenover mij. En ik weet dat ik wat tactvoller had kunnen zijn door gewoon netjes te vragen hoe het nou komt dat je kaal bent aangezien je me fascineert. Ik heb gewoon ontzettend veel respect voor jou dat je als meisje zonder haar durft te lopen. Ik heb het ook nooit zo bedoeld wat ik allemaal zei. Maar ik weet het gewoon niet. Van het een op het ander kwamen de woorden eruit stromen en zonder dat ik er erg in had, had ik ze al uitgesproken ondanks dat ik het helemaal niet meende. Het was alsof er een knopje in me omging. Dat jij lef had om gewoon jezelf te zijn bij iedereen en je nergens voor schaamt terwijl ik soms het gevoel heb dat ik aan mensen hun verwachtingen moet voldoen en daarom nooit mezelf kan zijn. Ik kan zelf niet eens geloven dat ik dit allemaal zeg, want ik bedoel wie heeft er nou ooit een jongen gezien die zo openlijk over zijn gevoelens praat. Het is gewoon dat ik bij jullie me helemaal niet hoef te schamen of helemaal niet aan verwachtingen te voldoen.’ Ik merkte dat hij moeite had om dit allemaal te vertellen aangezien hij ons niet durfde aan te kijken. Pas toen hij klaar was met zijn gevoelens te uiten merkte ik hoe hoog het hem allemaal zat.

Ik was allang al blij dat hij openlijk hierover durfde te praten. Dit was dan ook de reden dat ik het er maar op waagde en hem vroeg ‘Waarom doe je dan de ene moment zo lief en aardig tegen mij en het andere moment ben je me keihard aan het negeren. Je maakt echt in de war met je stemmingswisselingen. Want om heel eerlijk te zijn, heb ik veel liever de lieve en gevoelige Liam dan de Liam die zo stom tegen mij doet.’ Misschien had ik iets te veel gezegd door de laatste zin, maar ik kon eenmaal mijn woorden niet meer terug nemen ondanks dat ik ze wel degelijk meende. Ik zag dat iedereen mij stomverbaasd aankeek, behalve Stacey. Stacey keek ongelofelijk vrolijk mijn kant op met een blik van “ik zei het je toch je vind hem leuk”. Dit leverde bij mij weer irritatie op waardoor ik zei ‘Waarom staan jullie mij nou zo stom aan te gapen? Ik stelde toch een doodnormale vraag?’ Dit leverde geroezemoes op. Uiteindelijk besloot Liam toch maar mijn vraag te beantwoordden. ‘Ik voel me gewoon mezelf bij jou en op een gegeven moment gaat er een knop in mij om van dit kan helemaal niet. Ik weet ook niet wat het is, ik weet het niet echt goed uit te leggen maar ik hoop dat je het begrijpt. En ik hoop ook dat we na dit gesprek gewoon normaal tegen elkaar kunnen doen. Al denk ik eerder dat dat van mijn kant moet komen.’ Het laatste zei hij als zachtjes moppelend.

‘Nou, iedereen heeft zijn kaarten op tafel gegooid. Ik denk dat het nu maar mijn beurt is om mijn verhaal te toen. En onderbreek me niet.’ Ik zuchtte even diep en vroeg toen ‘Zijn jullie er klaar voor?’

_________________
Zouden jullie een
reactie willen
achterlaten.
Dan weet ik of ik
door moet gaan.
ps. Vergeet geen
abo te nemen!

_________________