002

Vanbinnen ga ik helemaal stuk, zo gaat het altijd bij ons. Ik wordt al snel weer naar binnen geroepen door mama. "JESSIE! TELEFOON!" roept ze, ik ren naar binnen en neem de telefoon aan. "Hallo met Jessie" zeg ik, "Hallo, met Victor Grance, directeur van The Artschool" ik kan wel gillen, maar doe het niet. "Hallo." zeg ik alleen maar. "Ik las jullie inschrijf vormulier, die van je zusje en jou, het zag er heel goed uit, we zouden het heel leuk vinden als jullie op onze school zouden willen komen." "Echt? Dank u!" zeg ik en hang op.
Ik ren blij naar buiten. "MICHELLE! MICHELLE! TAS PAKKEN, WE GAAN NAAR AMERIKA!" gil ik. "nu ben ik doof." zegt ze droog en ik trek haar mee naar binnen. "De directeur van The Artschool belde net, we zijn toegelaten!" roep ik blij, Michelle's gezicht klaart op en we rennen naar boven om de tassen in te pakken.

in het vliegtuig

Ik doe mijn ipod aan en doe de oortjes in, echt naar Amerika! Wie had dat verwacht?! Ik pakte mijn schetsboek en begon er een beetje in te tekenen om de tijd te doden.