Party All The Time

Titel: Party All The Time.
Categorie: Goede Tijden, Slechte Tijden.
Samenvatting: Lucas is uit met Noud. Dan gebeurt er iets wat niemand had verwacht, de grote liefde van Noud is terug uit Australië. Lees hoe hun zich hierover voelen. Rood is Noud, zwart is Lucas
Hoofdpersonen: Lucas & Noud
Andere personen: Nina & Vicky
Woorden aantal: 726
Schrijvers Notities:
- Dit stukje heb ik overgenomen van Veanar omdat zij dat ook had staan bij haar GTST-stukje En ik dacht dat ik het wel over mocht nemen, als dit niet het geval is, een sorry en ik zal het er dan afhalen en veranderingen in mijn eigen ding.

Vanaf die eerste keer wist ik het zeker. Ik was verliefd. Nog wel op mijn beste vriend, Noud. Ik beuk mijn hoofd nog een keertje tegen de muur aan en voel er een pijn doorheen gaan. Net zo’n pijn als mijn hart net moest verwerken. Daar stond Noud net, met Vicky. Hij zag haar, vrolijkte op en gaf haar een lange zoen. Ik ben meteen weggerend, ik kon het gewoon niet aanzien. Waarom moet ik nou verliefd worden op mijn beste vriend?

Daar staat ze, in een mooi kort zomers jurkje. Sinds Australië had ik haar niet meer gezien. Iedereen om me heen verdween, we bleven met zijn tweeën over. Ik hoorde wel stemmen, maar herkende ze niet. Mijn ogen gericht op mijn meisje, om mijn mond een grijns en mijn voeten die in haar richting begonnen te lopen. Ze merkt me op en kijkt me voorzichtig aan. Zoveel tederheid en verdriet gaan schuil in haar blik, maar ze probeert het verborgen te houden. Als ik bij haar sta, sla ik mijn armen om haar lichaam heen en leg mijn hoofd op haar schouders neer. Ik voel dat ze mijn knuffel helemaal niet wilt, maar geeft toe en slaat haar armen ook om mij heen. Het enige geluid wat ik nog om me heen hoor, zijn een paar voeten die wegrennen en een deur die dichtvalt.

Langzaam sta ik op, loop naar de keuken toe en begin alle kastje af te zoeken. Na drie kastjes zak ik weer op de grond en ga tegen een kastje aanzitten. Ik pak mijn mobiel, zoek Nina’s nummer en bel haar op. “Met Nina,” versta ik en ik voel dat ik weer begin te huilen. Zonder geluid, zonder snikken, gewoon tranen die er alleen voor Noud zijn. “Met Lucas,” zeg ik kort en bedenk me dan waarom ik haar wilde bellen. “Weet jij misschien waar paracetamols liggen?” “Rechterkastje, achter een of andere oranje pot,” zegt ze en ik probeer weer op te staan. Ik pak de rand van het aanrecht en trek mezelf omhoog. Moeilijk open ik het rechter kastje en kijk dit door. Allemaal schoonmaak spullen en dan valt het me op, het oranje potje. In al mijn haast, gooi ik het bijna kapot en grijp naar het doosje paracetamol als ik het zie staan. Ik mompel iets van een ‘dank je’ tegen Nina, gooi mijn telefoon dichtgeslagen op het aanrecht, pak een glas en vul dit met water. Na drie paracetamol te hebben ingenomen, vind ik het wel genoeg en leg het doosje op de tafel, naast mijn glas. Ik ga liggen op de bank en voel hoe de paracetamol langzaam in werking gaat. Licht word ik in mijn hoofd en mijn oogleden vallen dicht. Rustig val ik in slaap, mijn hoofd helemaal leeg en geen gedachte meer aan deze avond.

Volgens mij sta ik hier lang met mijn meisje in mijn armen, want zodra ik mijn ogen weer opendoe, is de dansvloer bijna helemaal leeg. Ik sla mijn armen van haar af en kijk haar aan. Haar prachtige blauwe ogen en zie er weer die sprankeling door gaan, net zoals in Australië voordat ik wegging. Langzaam buig ik me naar haar toe en voel hoe onze lippen raken. Ik knijp mezelf even, maar kom dan tot de ontdekking dat ik hier sta te zoenen met mij grote liefde uit Australie. Midden in de zoen komt er een beeld in mij op, die ik nu niet had willen hebben. Het is Lucas en hij kijkt me lief aan. Alle beelden van hem schieten aan mij voorbij en ik merk niet eens dat ik al gestopt ben met zoenen. “Is er iets?” vraagt Vicky en kijkt me aan. “Nee hoor.” Zeg ik, maar toch loop ik weg. Met Lucas in mijn hoofd zwerf ik door de straat heen, op weg naar mijn bed. De dingen die door verschillende mensen zijn gezegd, schieten ook door me heen. “Lucas vind je leuk.” Dat soort dingen en ik geloofde ze maar niet. Maar ik was zelf te blind om niet in te zien dat mijn beste vriend mij leuk vindt. Met gemengde gevoelens had ik hem gister gevraagd mee uit te gaan. Aan de ene kant is het altijd hartstikke gezellig, maar dit maakt het toch anders. Langzaam kom ik er denk ik achter wat bevriend zijn met een homo eigenlijk inhoudt.