Foto bij 006 ~Sweet dreams or a beautiful nightmare?~

ik kon niet wachten op meerdere reactie's omdat mijn vingers al een lange tijd aan het jeuken waren, toch ben ik erg blij met de reactie('s) die ik krijg! Ik probeer dit verhaal helemaal af te werken en niet zomaar te stoppen.

alvast veel leesplezier!
xx

"H~al~lloohh"Vult een trillende stem de kamer. Ik slik en herhaal het nog een keer "Hallo?". Ik voel hoe de onderkant van mijn voet nat is van het water, ik kijk naar mijn voeten en hoe dat komt ; er ligt een laagje water van ongeveer 5 cm verspreid over de koude zwarte vloer. Hoe ben ik hier terecht gekomen? En nog wel op blote voeten.. Terwijl mijn hart in mijn keel bonst en mijn hartslag net zo snel ging als een muis in een slangenbak die moest ontkomen van de bewoner. Ik schuif mijn voet wat naar voren en het laagje water golft zachtjes mee. "Gaaahhh"klinkt er hol, geschokken draai ik me om. Zoekend naar de plek waar het geluid vandaan kwam, maar ik weet zeker dat het niet in één bepaalde hoek of plaats was. "Is daar iemand?"Roep ik wanhopig en mijn stem hoor je naar enkele secondes nog drie keer zachtjes ; Mijn echo. Ik grijp mijn witte nachtjapon vast bij de naden en knijp mijn vuisten fijn, waar ben ik? Terwijl ik bijna loop te snikken zoek ik naar mijn toverstok, niet dat ik veel spreuken weet en ze überhaupt onder de knie heb maar je kunt er altijd wat aan hebben. Maar tot grote schrik heb ik hem niet bij, Wat moet ik nu doen? Ik veeg snel een opkomende traan weg, ik ga niet huilen. Ik besluit verder te lopen en neem voorzichtig nog een pasje en nog een pasje. Dan kom ik uit op een gang met aan het einde een lichtpunt. Dat moet een uitgang zijn! Snel loop ik er heen en dan begin ik te rennen, zonder op of om te kijken. Maar ik stop meteen als ik zie dat dit niet het einde is maar het begin van vele beelden met grote slangenkoppen er op, Meerdere gangen en nog méér water. Maar dan valt me nog iets op, een groot ding aan de muur. Het is van marmer en lijkt wel op een.. man?met een soort baard en haren gespreid zijn als een waaier maar als je beter kijkt het slangen zijn. Wat is dit? Plots herinner ik me iets, er zijn veel slangen het is er donker en kil. Dit moet iets van Zwadderich zijn!Maar het lijkt wel verboden.. ik kijk rond en denk na. Dit is de geheime kamer! Een kleine vreugde glipt er door me heen, ik heb de geheime kamer ontdekt! Nouja ontdenkt, ik weet immers niet hoe ik hier ben beland. Maar dan stokt mijn adem in mijn keel, stopt mijn hart één misschien twee seconde met kloppen. De geheime kamer was niet de geheime kamer geweest zonder de.. basilisk!

Zonder me te bedenken draai ik me vliegensvlug om en begin te rennen, het water plettert onder mijn voeten en ik voel dat ik niet goed mijn evenwicht kan bewaren. En hup, daar lig ik. Een scheut van pijn gaat door me heen, dat word een blauwe plek. "Rennen!"Hoor ik plots, Terwijl ik nog altijd liggend op de grond lig kijk ik om me heen. Dan zie ik hem uit één van de gangentjes komen. Potter..
"Wat moet jij hier!"Mompel ik en sta snel op. "Hij vermoord ons!Kom nou!"Roept hij haastig en wuift met zijn hand. Ik ren naar hem toe maar bedenk me dan iets "Wacht eens even, de basilisk dood slechts modderbloedjes en halfbloedjes. Ik ben geheel veilig". Potter kijkt me met een schrik aan. "Ik bedoel.."Maar voordat hij zijn zin af kan maken wordt hij belicht door een groen ligt en zijn ogen vliegen wagenwijd open. Hij valt neer met een doffe klap en tot mijn schrik zie ik iemand achter hem staan. Gelijk maak ik een buiging "Heer"Zeg ik plechtig. "Je hebt het goed gedaan Darcy"Zegt hij en hij loopt rustig naar me toe. Ik ga weer recht opstaan en kijk hem aan zonder hem écht in zijn ogen aan te kijken. Hij zet zijn vingers op mijn kin en duwt het wat omhoog. Dan streelt hij met zijn andere hand mijn wang "Uitstekend"Mompelt hij er achter aan en hij glimlacht.


Plots kijk ik naar Stella die rustig naast me ligt te slapen, ze ligt op haar zijkant dus ik zie precies haar gezicht. Hoe kan dit? Hoe kan ik nu weer in onze kamer zijn? Snel kijk ik op de klok '4:23' geeft hij aan. Ik voel dat ik het plots erg warm heb en mijn nachtjapon kleegt tegen mijn warme en bezweten huid. Ik veeg het koude zweet van mijn voorhoofd af met de rug van mijn hand. "Het was maar een droom, het was maar een droom"mompel ik, hopend mezelf gerust te stellen. Of was dit eerder een voorteken?

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen