Nieuw begin

Na 5 jaar.



Nilasol? Nilasol? Onthoudt alles wat ik je vertel dromen zijn werkelijkheid vergeet dat nooit.

Ik opende mijn ogen en keek naar de schemering van de ochtend die door de bijna doorzichtige gordijnen drong. Ik dacht na over de droom van net. Ja mijn moeder zat weer eens in mijn dromen. Ik moet eum,.. wat zei ze ook al weer? Ik dacht na en het schoot me niet meer te binnen.''Ik kom er straks nog wel op.''Sprak ik mezelf toe.

Ik trok mijn kleren aan tot ik opeens een schreeuw van uit de keuken hoorde en rende nog half in pyjama naar beneden.''Wat is der aan de hand?'' Oh, liefje het spijt me ik was gewoon niet aant opletten en nu is mijn pruimencake naar de vaantjes.''Moeder keek zo zielig dat ik niet anders kon als lachen.''Haha mama toch dat komt wel goed anders maak ik er straks nog wel één Melinda komt toch zo en we moeten toch iets te doen hebben?'' zei ik zo schattig mogelijk. Nu was het mama’s beurt om in de lach te schieten,''Nina je bent een schat!'' Maar ik moet echt door naar mijn werk red je het wel?'' Tuurlijk haast je nu maar!''

Mama plante snel een kus op mijn voorhoofd en haastte zich naar buiten waar papa de buren gek maakte met zijn getoeter. Ik glimlachte. Mijn ouders waren altijd zo gezellig op de zaterdagmorgen.