Schrijfwedstrijd Amused - Opdracht 1

Ik stond zenuwachtig van mijn ene been op mijn andere te hippen. Ik ging proberen een normaal meisje te zijn in de mensenwereld.
Sinds ik benen had voelde ik me vrijer dan ooit. Ik had echt niet kunnen leven met mijn vissenstaart tussen mijn vijfentwintig zussen en dertien broers. Mijn vader zag ik ook nooit meer. Hij haatte me.
De deur van het studentenhuis zwaaide open en er stond een ruig type achter.
'Jij bent vast die nieuwe,' zei hij. Zijn stem klonk heel vriendelijk.
'Eh, ja. Klopt,' stamelde ik.
De jongen stelde zich voor.
'Ik ben Christian.'
'Ik ben Bonnie.'
We schudden elkaars hand en hij hielp me met mijn dozen. Hij wees me mijn kamer en hielp met inrichten.

Die avond besloot ik eventjes rond te gaan lopen in de stad. Ik kocht wat nieuwe kleding en schoenen en ging nog een hapje eten bij een friettent. Er stond een aardige jongen achter de bar die me vriendelijk begroette.
'Hallo jongedame,' zei hij. 'Welkom bij Fritsy Frietjes.'
Ik lachte om de naam van de tent. Iemand moest vast in een melige bui zijn geweest toen hij die naam bedacht. De enige friettent onder water heette "De Zeeannemoon".
'Hallo, ik wil graag een frietje met en een kroket,'
Mijn vader had mij dit nooit laten eten. Vegetarisch en gezond, dat was zijn motto.
Maar daarom deed ik het juist. Ik wilde alle regels breken die hij had verzonnen. Alleen maar om een nieuwe start te kunnen maken.

De volgende ochtend werd ik wakker in een witte ruimte. Ik had geen idee waar ik was en ik was helemaal alleen.
'Hallo,' zei een stem die uit de muren leek te komen. 'Je bent zojuist overleden. Welkom in de hemel.'
Ik slaakte een kreet van schrik en kroop achteruit.
'Je hoeft niet bang te zijn. Ik stuur je nu verder.'
Alles werd zwart.