15.

Roselyn Valentina Patterson

‘AAAAAH, LAUREN!!’ Blij viel ik Lauren om de hals en trok haar mee naar binnen. Het was al weer twee weken later en vandaag was ik jarig. Vanavond zou ik een feest geven waarbij veel mensen waren uitgenodigd en ik had er echt superveel zin in. ‘ROSE!! OMG OMG, je bent gewoon al 17!!’ Ze sprong op en neer en keek me met grote ogen aan. Ik knikte. ‘JAAA, I KNOWW. Vet oud. Over een jaar ben ik al weer 18.’ ‘Je meent.’ Lachte Lauren. Ik knikte. ’17 plus 1 is 18, you know.’ Lauren rolde even met haar ogen. ‘Het was sarcastisch bedoeld Rose.’ ‘O.’ zei ik. ‘Ach, wat maakt het uit. Kom, je bent de eerste. De rest moet nog komen.’ Ik trok haar mee naar binnen. Ik had een grote zaal gehuurd voor vanavond waar muziek zou worden gedraaid. Nou ja, eigenlijk had m’n vader hem gehuurd maar dat klonk zo stom om te zeggen. ‘OMYGOD, ROSE. JE HEBT CUPCAKES. WAT CUTE!!’ ze rende naar de tafel toe waar zeker duizend cupcakes op stonden en keek er verlekkerd naar. ‘Mag ik er eentje?’ vroeg ze terwijl ze me met smekende ogen aankeek. ‘Eentje maar. De rest moet ook nog.’ Lauren glimlachte breed en pakte een cupcake. ‘Ooooh, wat een cutieee. Ik noem hem alfred-judokus-kwak.’ Ik keek Lauren vaag aan. ‘Wat? De cupcake is cute en alfred-judokus-kwak is cute. Ik ben gewoon slim.’ Ik knikte. ‘Ja, Lauren. Je bent superslim en ook echt gek.’ Lauren lachte en nam een hapje van haar cupcake. ‘Oh, dit is echt hemels. Ik hou van jou, Rose.’ ‘Ja, je houdt van mij om de cupcakes. Ik ken je langer dan vandaag.’ Lauren schudde haar hoofd. ‘Neee, ik hou echt van je hoor. Je bent mijn lieve schatje.’ Lauren trok een gek gezicht. Ik schoot in de lach. ‘Hoe gek je ook bent, ik hou ook wel van jou hoor.’ Zei ik. Lauren knikte tevreden. ‘Gelukkig.’

Een kwartier later kwamen ook Jus en Tin aanzetten. Ze feliciteerden me en drukten een cadeautje in m’n hand. Het was een lieve foto van Jus, Tin, Lauren en mij op het strand. ‘Hoe gaat het nu tussen jou en Jus?’ fluisterde Lauren giechelend in m’n oor toen Jus en Tin even weg waren. ‘Er is niks, Lau. Die zoen was gewoon een ongelukje. We waren allebei dronken.’ Lauren keek me spottend aan. ‘Ja, maar je vind hem wel leuk. Eerlijk zeggen.’ ‘Nou, ja. Misschien. Een beetje maar.’ Gaf ik toe. Er verscheen een grote grijns op Lauren’s gezicht. ‘Zie nou wel.’ Lachte ze. ‘Ach, het wordt toch niks.’ Wuifde ik het weg. Lauren wilde er nog verder op doorgaan maar toen werd ik net op tijd gered door Bieber die ook binnenkwam en me feliciteerde. Ik zuchtte even. Vandaag was het zover. Vandaag was dag 1 van mijn serieuze hel. ‘Zullen we het vanavond om twaalf uur in laten gaan?’ vroeg ik aan Justin. Hij wist gelijk waar ik op doelde en knikte. ‘Oké, vanaf twaalf uur vanavond ga je alles doen wat ik zeg.’ Hij moest alweer lachen bij het idee en ik mepte even tegen zijn pet. ‘Als je me maar niet voor gek gaat zetten op mijn verjaardag. Dan wordt ik boos.’ ‘Ik zie wel.’ Zei Justin. ‘Ik heb al een best wel goed plan.’ Hij wiebelde even met z’n wenkbrauwen. Ik rolde met m’n ogen. SUKKELSUKKELSUKKEL.