Fear

Het is een maand nadat ik uit het ziekenhuis mocht. Casey heeft me zoveel angst aangejaagd dat ik hem niet tegen durf te spreken. Nooit. Als hij me zou vragen of ik van het dak spring, dan zou ik het nog in twijfel trekken. Maar als hij me vroeg te strippen waar hij bij was, zou ik het doen. Hij heeft me echt, werkelijk waar, heel erg bang gemaakt.

Ik lig op de bank een boek te lezen. Lola en Drew zijn naar de stad gegaan, ze zijn al 3 uur weg. John is gaan vissen, dus Casey en ik zijn alleen thuis. Hij zit aan het einde van de bank, mijn voeten op zijn schoot. Ik vind het wel griezelig, maar hij deed het zelf. "Het spijt me dat je in angst leeft nu, met mij erbij." zegt hij zacht. Ik kijk niet op van mijn boek. "Ik moet weer bloed hebben, vandaag of morgen. Wat jij wilt." Nu kijk ik wel op van mijn boek. "Je wilt weer míjn bloed?" vraag ik geschrokken. Het is nog steeds een eng idee dat hij een vampier is en dat hij bloed drinkt. Wekelijks drinkt hij dierenbloed, maar eens in de maand moet hij mensenbloed. "Ja, van wie anders? Jij weet het als enige hier." zegt hij, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Wat waarschijnlijk wel zo is, voor hem. "Kun.. kun je niet aan een bloed infuus zakje komen?" vraag ik, niet wetend hoe het "bloed infuus zakje" werkelijk heet. "Nee, ik moet vers bloed. Van nu, recht uit een ader. Dat bloed uit een 'zakje' is zo nep, voor mij tenminste." legt hij uit. "shit." denk ik. "Weet je dat ze denken dat je bent aangevallen door een dief of een dronkaard of zo'n geval." zegt hij. Ik knik. De dokter heeft Lola, Drew, John en casey verteld dat ik de eerste 2 weken na het incident nog aan infuus moest. Ik moest nog 2 weken daar liggen. Toen ik eruit mocht zeiden ze dat ik maandelijks moet terugkomen om te laten zien dat alles in orde is, als het in orde is tenminste. Maandelijks bloed afstaan, maandelijks checken. "Wat komt alles weer perfect uit." denk ik. Casey kruipt over me heen en pakt mijn boek af. "Jamie, toen ik je aanviel.. toen was ik in een soort van trance. Als ik bloed op heb dan ben ik altijd een uur in die staat. Dan val ik alles aan voor bloed. Maar dan komt er niet meer tijd bij. Na één uur is het afgelopen. Ik dacht dat ik het wel kon drinken omdat er niemand was, ik zou mezelf hypnotiseren om te zorgen dat ik niet afgeleid zou worden. Maar jij had mijn drinken afgepakt, waardoor mijn hypnose afwerkte. Daarom viel ik je aan. Ik had het niet willen, maar nu moet ik wel. Jij bent de enige die het weet en ik kan niet terug naar het dorp gaan, mensen leegzuigen." zegt hij. Hij kijkt verdrietig. "Je bedoelt dat je meerdere mensen hebt .. aangevallen?" fluister ik. "Ja. In het dorp. Om de twee maanden stierf er iemand aan bloed tekort. De eerste keer dat ik aan iemand zit, verliest hij te veel, maar heeft hij kans dat hij het overleeft. De tweede keer sterft hij, omdat zijn bloed pijl niet in orde is. Maar ik voel dat jij er tegen kunt. Je maakt zo snel bloed aan. Ik moet nog een keer van jou, daarna vertrek ik. Ik heb alles al gepland. Ik heb mijn spullen gepakt en weet waar ik naartoe ga, maar voordat ik kan gaan reizen moet ik je bloed anders heb ik niet genoeg kracht." fluistert hij. "Mijn bloed... Hoeveel heb je minimaal nodig? Kan je minder drinken en dan extra van een dier of kan je niet een heel dier leegzuigen?" vraag ik. "Ik zal minder van je drinken dan de vorige keer, desnoods geef ik je mijn bloed. Maar een dier zal mijn zogenaamde dorst niet lessen." hij komt van me af en trekt mijn gezicht naar zich toe. "Ik zal voorzichtig zijn met je." Ik schrik, omdat het nogal snel ging. "Hij gaat nu drinken, ik moet er nu klaar voor zijn. Hij zal voorzichtig doen." troost ik mezelf.