Chapter 27:Back to Hoenn!

Red,Yassup en Ethan zatten rond Treyson terwijl zijn hooftwond gehecht werd.Zijn gezicht was schoongemaakt wat al een groot verschil maakte.Zijn kin was al gehecht en tegen zijn lip moest hij een ijsblokje houden.
'Auuuu' Kreunde Treyson.
'Moet ik anders stoppen?Het is een grote wond,dan ga ik straks wel verder.' Stelde zuster Joy voor.Treyson schudde zijn hooft.
'Ga maar door.' Zei Treyson en krimpte weer inelkaar van het hechten.Yassup keek bezorgt,het deed vast erg veel pijn.
Na een tijdje was zuster Joy klaar met hechten en ging ze uit de kamer.
'Iedereen in het publiek keek geschrokken toen ze jouw gezicht zagen,Treyson.' Zei Ethan grinnikend.Treyson keek op.
'Echt waar?' Vroeg hij.Ethan knikte.
'Dan zullen ze me in ieder geval niet vergeten.' Zei Treyson grijsend.De deur ging open.De jongens keken op.
'Hey Treyson,hoe gaat het?' Vroeg Alice.
'Gaat wel goed.' Antwoorde Treyson.Alice had twee grote glazen poten in haar handen.Daarin lag op een dekentje de eieren.Ze liep naar Red en Treyson toe.
'Welke was van wie?' Vroeg ze.
'Die is van mij.' Zei Treyson en wees naar het rode ei met witte vlekken.Alice gaf hem aan Treyson.Ze gaf het paarse ei aan Red.
Alice ging naast Ethan zitten.Ethan bloosde licht maar Treyson zag het.
Treyson begon te grinniken.Alice keek op.
'Wat valt er te lachen?' Vroeg ze verbaast.Treyson hield zich.
'Niets,laat maar.' Zei hij glimlachend.De rest van de middag praate ze nog wat over de slopoke well en het toernooi.Morgen zou de boot terug varen naar Hoenn.Iedereen vond het jammer,ze waren echte vrienden geworden.Er waren twee kamers.In de één sliep Yassup,Alice en Red en in de andere sliepen Ethan en Treyson.Er stond een stapelbed en Ethan sliep bovenin.Het was al donker maar Treyson was nog wakker.
'Ethan?' Vroeg hij opeens.Ethan's hooft kwam over de rand en keek naar Treyson. 'Wat is er?' Vroeg hij.
'Hoe zit dat nou tussen jou en Alice?' Vroeg Treyson.Ethan werd rood.Hij stotterde even voordat hij er een zin uitkreeg.
'Er is niets tussen ons.' Zei Ethan uiteindelijk.
'Bedoel je niet "er is nog niets tussen ons?' Zei Treyson.Ethan werd nog roder.
'Misschien...' Zei Ethan zacht.
'Je vind haar leuk,hé?' Vroeg Treyson als vrienden onder elkaar.
'Euhhhh....ja...' Zei Ehtan.Hij wist dat hij het gewoon aan Treyson kon vertellen maar hij schaamde zich toch een beetje.Ze waren even stil.Ethan keek naar Treyson.Hij kon hem niet goed zien omdat het donker was.
'Treyson?' Vroeg Ethan.Stilte.Treyson was al in slaap gevallen.Ethan moest glimlachen en ging toen ook slapen.
De volgende ochtend
Iedereen stond bij de haven.Treyson en Yassup stonden bij de boot.
'Het was echt leuk.Jammer van ons gevecht.' Zei Treyson.Ethan stak zijn hand uit en grijnsde naar Treyson.Treyson grijnsde terug en gaf Ethan de hand.Red gaf hij een high five.
'Bedankt voor het gevecht.' Zei Treyson.
'Jij ook.' Zei Red.Yassup deed het zelfde bij Ethan en Red.
'We komen jullie toch wel weer een keer tegen?' Vroeg Alice toen Treyson bij haar ging staan.Treyson knikte.De boot toeterde voor de laatste mensen.Treyson drukte snel een kusje op Alice wang.
'Treyson!' Riep Ethan blosend.Alice begon ook te blosen en keek naar Ethan die het niet in de gaten had.Yassup en Treyson rende snel naar de boot.Treyson draaide zich no geen keer om naar de blosende Ethan.
'Je snapt hem wel,hé?' Riep Treyson en spron gop de grote boot.De boot toeterde nog een keer luid en vaarde weg.Iedereen zwaaide naar elkaar tot ze uit het zicht waren.Op de boot keek Yassup Treyson aan.
'Waar ging dat nou weer over?' Vroeg hij.Treyson grijnsde.
'O niets hoor.' Antwoorde hij.Red en Alice liepen weg van de haven.
'Kom je ook nog,Ethan?' Riep Red.Ethan lachte en rende naar hun toe,vast besloten om nog harder te trainen.

Dit is het einde van Ethan en Treyson.Gaaf?