What's that on your back?

Na het eten hebben John en ik bedden gelegd. Op mijn kamer liggen nu drie matrassen en op Lola's kamer twee. Normaal zouden Lola en ik hier slapen. Casey wilt niet bij John en Drew op de kamer, en Casey mag niet met alleen mij en Lola op een kamer (van John). Dus komt John bij mij, wat de leukste optie is, samen met Casey. Casey mocht ook bij Lola, maar om de een of andere reden wilde hij liever bij mij. "Ik vind het niet erg, hoor. Mag best." antwoordde ik, toen hij dat zei. Maar toen had John me nogal verraden aangekeken. Ik moest toen lachen.

Nu ligt iedereen in bed, we hadden nog gepraat en wat geschaakt en morgen zouden we de zolder bekijken, maar eerst slapen. Casey's ogen leken lichter in het donker, wat een erg mooi effect had. Casey was betoverend, ondanks zijn sneeuwwitte haar. "Je staart. Staren is onbeleefd." zegt Casey. Ik bloos en draai me om. Ik hoor John zuchten en grommen. "Hij is jaloers, of niet?" denk ik glimlachend. Na een tijdje draai ik me weer om en zie dat Casey nog wakker is. John ligt al te slapen en ik begin toch ook moe te worden. Ik kijk verwondert naar Casey, hij lijkt werkelijk machtig in het donker. "Machtige ogen." denk ik. Mijn oogleden beginnen zwaar te voelen en ik heb werkelijk zin om te slapen, maar het voelt om de een of andere vreemde reden niet goed om in slaap te vallen. Ik zie Casey naar me kijken en ik voel een vreemde golf van slaap door me heen gaan. "Slaaaaaap." lijken zijn ogen te zeggen. "Wonderbaarlijk." denk ik, waarna mijn oogleden dichtvallen.

Ik open snel mijn ogen, om te kijken wat er is gebeurd. Ik schrik als ik Casey gebukt voor me zie. Mijn ogen staan zo ver open, dat ze droog en pijnlijk worden. Ik knipper even en Casey ligt in bed. "Verbeeldde ik het maar?" denk ik. Ik zucht opgelucht als ik Casey hoor snurken. Heel zacht, maar wel hoorbaar. "Hij slaapt." denk ik. Ik zucht nogmaals en draai me om, met mijn rug naar de kamer en de jongens. Met mijn gezicht naar de muur. Plots zie ik de ogen van Casey weer, ze spoken in mijn hoofd. Weer roepen ze "Ga slapen. Slaap." en weer heeft het effect. Of tenminste, dat lijkt zo. Ik val weer in slaap.

De volgende morgen word ik moe wakker. "Kom op James. We gaan eten." zegt John. "Nee, ik wil niet." zeg ik. Ik hoor mezelf hijgen en ik heb het warm. "Jamie, gaat het wel?" vraagt John bezorgd. "Ik ben moe." snauw ik hem toe. Ik weet niet waarom maar ik ben slecht gehumeurd. "Sorry, ik ben een beetje chaggie." zeg ik snel, hopend dat hij niet boos is. ik hoor water druppelen en realiseer me dan dat er al iemand onder de douche staat. "Jamesssss. Ik ben ook moe, maar als je in bed blijf, blijf je moe." zegt hij. "okeoke." Ik kom mijn bed uit en trek een rode kooltrui en een zwarte spijkerbroek aan. Ik trek geel-groen gestreepte sokken, die onwijs zacht en warm zijn, aan. John is al naar beneden, maar heeft kleren achtergelaten met een briefje. Op het briefje staat: "Leg je dit in de douche, a.u.b.? Danku Xx" ik glimlach, pak de kleren op en loop naar de douche. Ik klop op de deur maar krijg geen antwoord, dus ik open de douche. "Ik heb kleren vo--" ik slik mijn woorden in. Casey is zich aan het afdrogen en het tengere jongetje heeft een rare soort tattoo op zijn rug. "Wat is dat?" vraag ik. "Shit." hoor ik hem fluisteren. "Niks, leg de kleren neer en vertrek alsjeblieft." hij klinkt bijna smekend. Ik leg ze op de grond en loop weer naar buiten. Op zijn rug zag ik een grote rozige cirkel met een ster erin. "Tattoo?" denk ik bij mezelf.