Two Weeks For Fun or Not Tom Kaulitz 1.6
een nieuw deeltje (Dus nu wil ik een hele lange reactie van jou of je kan nu 2 weken wachten :p )
en natuurlijk ook voor de anderen hé,
ik hou van kudo's en reacties
xx
(Foto is het huis van Tom)
Tom Kaulitz pov
‘Verdomme Tom, toe nou.’
Daniel blijft maar doorzeuren.
‘Je heb massa’s vrouwen in je adresboekje staan die een moord zouden doen om twee weken jouw liefje te zijn.’
‘Ik heb geen adresboekje. In welke tijd leef je Daniel? En als ik zo een boekje had, alle vrouwen zouden het verkeerd op nemen. Geef haar een verlovingsring en ze denken onmiddellijk iets anders.’
Ik huiverder. De hoofdpijn hamerde in mijn slapen.
‘Ik kan niet geloven dat je zo een deal wilt laten lopen terwijl de oplossing zo gemakkelijk is.’
Daniel was duidelijk op zijn teentjes getrapt en ik besluit dat het genoeg was, deze discussie.
‘Geloof het toch maar.’
Ik zet mijn glas neer op de bar en zelf dat geluid is te pijnlijk voor mijn hoofd.
‘Ik zie je volgende week. Als Melrose zijn zin wil krijgen om mij enkel maar te dwarsbomen, dan doet hij dat maar.’
Ik hoestte eens.
‘Gaat het kerel? Je klinkt niet best.’
‘Ja hoor, prima.’
Ik had vast iets opgelopen toen ik terug kwam uit New York deze ochtend.
‘Waarom neem je niet een paar dagen vrij? Je hebt hele hard gewerkt de afgelopen maanden. Je bent superman niet hoor.’
‘Je meent het.’
Ik laat mijn kloppend hoofd tegen het koude glas van de balkondeuren rusten.
‘Ik ben weer helemaal de oude als ik 10uur heb kunnen slapen.’
‘Dan laat ik je nu maar. Ben je niet pas verhuisd naar die kast van een huis. Neem een paar dagen rust en geniet ervan.’
‘Zal ik doen. Tot gauw.’
Ik doe mijn gsm uit en kijk rond naar de enorme, spaarzame kamer.
Ik had een vervallen Georgiaanse huis gekocht op een veiling, een fortuin uitgegeven om het bewoonbaar te maken en dat allemaal met het idee om op mijn 30ste toe was aan wat vastigheid. Het huis was nu klaar, precies wat ik wilde –veel ruimte en licht, modern- maar zodra ik het huis binnen kwam, had ik een gevangen gevoel. Dat gevoel kende ik maar al te goed vanuit mijn jeugd. En ik had de waarheid snel geaccepteerd: vastigheid was echt niets voor mij.
‘Verdomme Tom, toe nou.’
Daniel blijft maar doorzeuren.
‘Je heb massa’s vrouwen in je adresboekje staan die een moord zouden doen om twee weken jouw liefje te zijn.’
‘Ik heb geen adresboekje. In welke tijd leef je Daniel? En als ik zo een boekje had, alle vrouwen zouden het verkeerd op nemen. Geef haar een verlovingsring en ze denken onmiddellijk iets anders.’
Ik huiverder. De hoofdpijn hamerde in mijn slapen.
‘Ik kan niet geloven dat je zo een deal wilt laten lopen terwijl de oplossing zo gemakkelijk is.’
Daniel was duidelijk op zijn teentjes getrapt en ik besluit dat het genoeg was, deze discussie.
‘Geloof het toch maar.’
Ik zet mijn glas neer op de bar en zelf dat geluid is te pijnlijk voor mijn hoofd.
‘Ik zie je volgende week. Als Melrose zijn zin wil krijgen om mij enkel maar te dwarsbomen, dan doet hij dat maar.’
Ik hoestte eens.
‘Gaat het kerel? Je klinkt niet best.’
‘Ja hoor, prima.’
Ik had vast iets opgelopen toen ik terug kwam uit New York deze ochtend.
‘Waarom neem je niet een paar dagen vrij? Je hebt hele hard gewerkt de afgelopen maanden. Je bent superman niet hoor.’
‘Je meent het.’
Ik laat mijn kloppend hoofd tegen het koude glas van de balkondeuren rusten.
‘Ik ben weer helemaal de oude als ik 10uur heb kunnen slapen.’
‘Dan laat ik je nu maar. Ben je niet pas verhuisd naar die kast van een huis. Neem een paar dagen rust en geniet ervan.’
‘Zal ik doen. Tot gauw.’
Ik doe mijn gsm uit en kijk rond naar de enorme, spaarzame kamer.
Ik had een vervallen Georgiaanse huis gekocht op een veiling, een fortuin uitgegeven om het bewoonbaar te maken en dat allemaal met het idee om op mijn 30ste toe was aan wat vastigheid. Het huis was nu klaar, precies wat ik wilde –veel ruimte en licht, modern- maar zodra ik het huis binnen kwam, had ik een gevangen gevoel. Dat gevoel kende ik maar al te goed vanuit mijn jeugd. En ik had de waarheid snel geaccepteerd: vastigheid was echt niets voor mij.
Reageer (2)
Snel verder!
1 decennium geleden<3.
;O Nou weet ik nog niet of hij mij ziet ;( -huilt-
1 decennium geledenIK WIL NIET TWEE WEKEN WACHTEN!!
GRRRRRRR,
IEDEREEN MOET NU EEN REACTIE ZETTEN OF IK KRIJG GEEN DEELTJE EN DAT WIL IK NIET, WANT IK WIL HEEL SNEL EEN VOLGEND DEELTJE.
ALS JULLIE GEEN REACTIE ZETTEN, DAN GA IK JULLIE STALKEN, NET ZOLANG TOT ER VEEL REACTIES ZIJN
AMEN