2,1

2. I am dying in Itachi's new car!!!

‘Ik wil die… Nee, die daar…. Maar ik vind die daar mooier… Maar die is sneller…’ de hypere huppelende Itachi rende tussen de auto’s door. Tobi huppelde erachter aan met een jammerende Deidara op zijn rug. Kisame liep stoer te doen, en liet mij foto’s maken van hem met een aantal peperdure auto’s. Tobi had ook een paar foto’s met een roze speelgoed auto. Deidara had de hele tijd nog niets gezegd, en nog niet gelachen. Ik begreep niet precies waarom, want ik vond Tobi met z’n roze auto wel heel lachwekkend. Normaal deed Deisaea alsof hij nergens bang voor was, maar Itachi met een nieuwe auto leek wel heel erg dodelijk te zijn. We liepen momenteel in een rijtje achter Itachi aan tussen de auto’s door. Ik liep achteraan, achter Kisame. Ik kon helemaal niks voor me zien door de veel te brede Kisame. Plots stond hij stil waardoor ik tegen hem op knalde. ‘au.’ Mompelde ik terwijl ik tegen mijn voorhoofd wreef. ‘Gaat het, Gin chan?’ hoorde ik Tobi’s stem aan de andere kant van Kisame’s lichaam zeggen. ‘Het gaat prima.’ Zuchtte ik, en duwde Kisame opzij om naast Tobi te kunnen lopen. Het eerste wat me opviel was Itachi. Zijn ogen glommen, waardoor het net leek alsof hij zou gaan huilen van blijdschap. Ik volgde zijn blik die gericht was op een zwarte auto. Ik had totaal geen verstand van auto’s maar bij deze auto was het duidelijk dat hij razendsnel en aardig lux was. Itachi mompelde wat liefkozende woordjes uit, en begon de auto toen te knuffelen. Ik was nog nooit zó bang voor Itachi geweest als nu. Toen keek hij naar Kisame omdat hij het geld bij zich had. ‘Die wil ik!’ zei hij met een kinderlijke stem terwijl hij naar de auto wees. Hij sprong op en neer waardoor hij leek op een kind die een nacht in de speelgoedwinkel was opgesloten. Kisame liep langs me heen op Itachi af en legde zijn handen op zijn schouders. Terwijl hij Itachi door elkaar schudde zei hij doordringend; ‘Kom terug op de wereld Itachi, die is te duur, dat vind Pain nooit goed!‘ Itachi zette als antwoord zijn puppy ogen op, en liet een trillend pruillipje zien. Even dacht ik dat hij echt ging huilen, maar Kisame was al om. ‘Kisame, koop die auto, dan zijn we snel thuis’ mopperde Deidara zuchtend toen hij niet zag dat Kisame zijn geld al tevoorschijn had gehaald. Het was een grote hoeveelheid geld. Ik was blij dat Kakuzu niet mee was gegaan, anders waren we hier nóg langer geweest. Itachi gilde als een meisje, en griste het geld uit de handen van Kisame. Tobi sprong in de lucht van blijdschap waardoor Deidara van zijn rug af viel. Alle mensen die langs liepen –wat er gelukkig niet zo heel veel waren- keken ons geschrokken of zelfs bang aan. En ik zat met deze enge personen opgescheept. Gelukkig! We renden achter de hypere gillende Itachi aan, die met het geld naar het gebouw rende om de auto te kopen.

‘Dat is dan…’ en de oude vent noemde een bedrag op. Itachi was te blij om het geld te tellen wat hij bij zich had, dus gooide het –zonder het een blik te gunnen- op tafel. Ik werd een beetje bang van de enorme grijns op Itachi’s gezicht. Het was duidelijk dat Deidara zich daar ook aan irriteerde, want al snel beval hij hem om die grijns van zijn smoel te halen, want anders zou hij z’n grijns er af bombarderen. Itachi had niet geluisterd, en de oude vent gecommandeerd dat hij moest opschieten met de sleutel geven met zijn oude botjes. Soms schaamde ik me echt een beetje voor mijn vrienden, maar ach, dat deed er niet toe. Ze waren er wel altijd in staat om mij op te vrolijken. Na een tijdje kreeg Itachi eindelijk zijn sleutel in zijn handen geduwd. Snel deed Tobi zijn handen over mijn oren zodat ik niet doof zou worden van Itachi’s gegil. De oude man leek er niet tegen te kunnen, want die was van schrik achterover gevallen, en lag nu bewusteloos achter de balie. Itachi was de druk om dat op te merken, en stormde alweer naar buiten om zijn auto uit te proberen. Toen we er allemaal in zaten, -Itachi en Kisame voorin, Deidara, Tobi en ik op de 2e bank- kwam Itachi erachter de het dak er af kon, wat hij natuurlijk helemaal geweldig vond. Ik kroop een beetje tegen Tobi aan. Bang voor wat komen gaat.