23

Maar de beten deden niet echt pijn. Saphira speelde alleen maar met de vissen en deed alsof ze kwaad was.
De meisjes brachten het grootste deel van de middag bij het meertje door. Ze zwommen en verzonnen spelletjes. Ze aten hun boterhammen op en Jenova deelde een knoflookteentje met Saphira. Het werd al laat en Jenova dacht erover om naar huis te gaan. Maar elke keer dat ze Saphira bij het meertje probeerde weg te krijgen, begon haar zusje luidkeels te protesteren. Ze was vandaag al een keer teleurgesteld en weigerde zich nog te laten commanderen door haar bazige oudere zus.
Als ze wilde, zou Jenova Saphira kunnen optillen, maar ze vond het leuk bij het meertje. En dus gaf ze Saphira haar zin, ook al wist ze dat hun moeder ongerust werd als ze het laat maakten.
Uiteindelijk, toen de zon laag aan de hemel stond, besloot ze dat ze voet bij stuk moest houden. Als ze nu vertrokken, zouden ze ruim een uur voor zonsondergang thuis zijn. Als ze later vertrokken en misschien onderweg nog werden opgehouden, zou de zon hen kunnen inhalen. En Jenova was niet van plan buiten in het donker te stranden.
De meeste volwassenen waren al weg en de paar die waren overgebleven kwawen niet uit Jenova's dorp.