22

Het was geen spectaculaire waterval. Hij was niets veel hoger dan Jenova, maar hij kwam uit in een mooi meertje met vissen. De oever stonden vol met kleurige wilde bloemen.
Rond het meer zaten verschillende volwassenen en er waren er ook een paar aan het zwemmen. Een stel had een kindje bij zich, nog jonger dan Saphira, maar verder waren de zusjes de enige kinderen.
Toen Saphira het meertje zag, werd haar humeur beter. Met Jenova's hulp wurmde ze zch uit haar kleren en dook vrolijk schreeuwend het water in. Jenova trok ook haar kleren uit en ging Saphira achterna. De vissen knabbelde aan haar voeten en kuiten. Ze lieten haar met rust zodra ze dieper het water in ging, waar ze haar benen optrok om te kunnen drijven.
Saphira kon nog niet zwemmen en stond in het ondiepe water blak bij de oever. Ze brulde naast de vissen die aan haar knabbelden en haalde met haar voetjes naar hen uit.