16

'Wees niet bang om naar me toe te komen, ook al denk je dat je met niemand kunt praten. Voor zover het binnen mijn macht ligt, zal ik alles doen om je taak te verlichten.'
'Ik...ik begrijp het niet,' stotterde Jenova. 'Zijn er problemen?'
'Nog niet,' antwoordde Linda. 'Maar spoedig wel.'
'Wat voor problemen?' Jenova's hart fladderde als een vogel en slechts met moeite kon ze de woorden uitrengen.
'Ik weet het niet,' zei Linda en ze liet Jenova's hand los. Ze wuifde om duidelijk te maken dat Jenova kon gaan.
Jenova stond trillerig op en toen ze wegliep, riep Linda haar achterna: 'Vrijwel iedereen zal ooit in zijn leven angst voelen. Daardoor is hij geen lafaard. Een lafaard is iemand die niets doet wanneer zijn angst hem dreigt te vernietigen. Als het moment daar is, moet je je angst onder ogen zien. Het is mogelijk dat je daarbij sterft, maar als je sterft, sterf je niet als een lafaard.'
Terwijl Jenova probeerde te bedenken wat ze kon terugzeggen stond Linda op.. langzaam, want ze was oud en moe... en ging naar binnen, waar het koeler was, om uit te rusten van de hete middagzon. Ze nam geen afscheid van Jenova, want ze wist dat ze elkaar spoedig zouden weerzien.