14

Ze was een vrouw die over vele talenten beschikte. Ze onderwees, ze genas, ze vertelde verhalen, ze vaardigde wetten uit. Er gingen ook geruchten dat ze in de toekomst kon kijken en met de doden kon spreken, maar Jenova wist niet zeker of dat waar was.
'Ik was aan het spelen,' zei Jenova. Ze glimlachte schaapachtig en boog.
'Je moet stiller spelen,' zei Linda. 'Als ik had geslapen, zou je me wakker hebben gemaakt.'
'Het spijt me.'
Linda wuifde de verontschuldiging weg. 'Met wie was je aan het vechten.' vroeg ze.
'Geesten,' antwoordde Jenova.
'Met een zwaard?' vroeg Linda afkeurend. 'Daarmee dood je geen geesten. Geesten kun je sowieso niet doden; ze zijn al dood.'
'Dat weet ik.' Jenova liet haar hoofd zakken om haar schaamte te verbergen. 'Ik was alleen maar aan het spelen.'
'Je moet altijd op de juiste manier met geesten omgaan, ook als je aan het spelen bent,' zei Linda.
Ze klopte op de drempel naast zich.
Jenova wilde niet gaan zitten, maar het zou onbeleefd zijn om het niet te doen.
'Waarom ben je niet met de anderen aan het spelen?' wilde Linda weten.
Jenova antwoordde niet.