3

Jenova was nog steeds van plan om de brug over te gaan. Vandaag zou het gebeuren. De zon zinderde, er was geen wolkje aan de hemel. Alle geesten zouden nu rusten in de schaduw of onder de grond. Zolang ze op open terrein bleef, kon haar niets overkomen. Toen ze bij de brug aankwam, ontdekte ze dat ze niet de eerste was. Een paar van haar vrienden renden al tussen de grafstenen door, buitelden over de tombes heen en zaten elkaar als speelse katten achterna. Ze begroetten Jenova luidkeels zodra ze haar zagen, maar vroegen haar niet te komen spelen. Alle kinderen van het dorp wisten dat Jenova doodsbenauwd was voor de kwade geesten van het kerkhof. Niemand verwachtte dat ze ooit de brug zou oversteken en de meesten hadden hun pogingen om haar over te halen opgegeven.