Escapism

Drew en Lola komen binnen en Lola komt meteen naast me zitten. Ze buigt over me heen en houdt haar hand op mijn voorhoofd. Ze loopt naar Drew en fluistert iets in zijn oor. John loopt even uit de kamer en al snel weer terug. Hij heeft een paar koffers in zijn handen. Hij gooit mijn kast open en gooit alle kleren in de koffers, maar ze zijn niet allemaal gevuld. "Wat doe je?" vraagt Drew. "Je weet zelf ook dat we niet kunnen blijven na dit. Hij zal ons vermoorden als hij de kans krijgt, en Jamie en Lola ook."
Drew knikt en loopt met John mee de kamer uit. "Jamie." hoor ik Lola zeggen. Ik knik. "Sorry, sorry dat ik het niet heb opgeruimd." snikt ze. "W.. wat bedoel je?" fluister ik. "Ik heb vannacht uit het raam gekeken waar je naartoe ging en ik ben vannacht zelf in het schuurtje geweest. Ik heb de foto's ook gezien. Maar ik ben ze vergeten terug te leggen. Ik wist niet dat.." Ik schrik van wat ze zegt. "Je bent er ook geweest?" herhaal ik, om het duidelijk te maken voor mezelf. "Dus we.. jij.. ik? Ik ben gemarteld, omdat jij het niet terug heb gelegd?" Ze knikt en begint harder te huilen. Ik kan het niet geloven, maar ik zou ook niet willen dat zij in mijn plaats was. John en Drew komen weer binnen en snel legt Drew uit dat ze alle kleren hebben ingepakt, ook al zijn ze van Geoffrey. Niemand hier had namelijk kleren meegenomen, maar Geoffrey had iedereen gemeten en de juiste kleren gekocht. John tilt me, met deken en al, op en brengt me naar beneden. "Drew, pak de sleutels." zegt hij, en Drew slaat af naar de woonkamer. Ik hoor gerammel en dan een klik, wat betekent dat Drew het laadje heeft dichtgeschoven. Lola kijkt naar de grond en voelt zich werkelijk schuldig. "Lola, het is al goed." zeg ik. Drew doet de deur open en ik voel een koude wind in mijn gezicht slaan. Ik hoor 'biepbiep' en John loopt weer verder. Drew opent een auto deur en John legt me op de achterbank, Lola komt naast me zitten en houdt me vast. Drew gooit de koffers in de achterbak. "KLOTEKINDEREN!" hoor ik een bekende stem schreeuwen. Ik kijk naar de deur en zie Geoffrey daar staan. "Shit." vloekt Drew. Hij komt snel bij John in de voorstoelen zitten en John geeft gas. Ik hoor de banden even slippen en kijk hoe ik verder en verder van Geoffrey vandaan ga. Lola kijkt mee hoe Geoffrey na een tijdje niet groter is dan een naalden speld. Ik zucht opgelucht en weet dat we nu veilig zijn.